7.7.110

चौपाई
ਤ੍ਰਿਜਗ ਦੇਵ ਨਰ ਜੋਇ ਤਨੁ ਧਰਉ ਤਹਤਹਰਾਮ ਭਜਨ ਅਨੁਸਰਊ।
ਏਕ ਸੂਲ ਮੋਹਿ ਬਿਸਰ ਨ ਕਾਊ। ਗੁਰ ਕਰ ਕੋਮਲ ਸੀਲ ਸੁਭਾਊ।।
ਚਰਮ ਦੇਹ ਦ੍ਵਿਜ ਕੈ ਮੈਂ ਪਾਈ। ਸੁਰ ਦੁਰ੍ਲਭ ਪੁਰਾਨ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਗਾਈ।।
ਖੇਲਉਤਹੂਬਾਲਕਨ੍ਹ ਮੀਲਾ। ਕਰਉਸਕਲ ਰਘੁਨਾਯਕ ਲੀਲਾ।।
ਪ੍ਰੌਢ਼ ਭਏਮੋਹਿ ਪਿਤਾ ਪਢ਼ਾਵਾ। ਸਮਝਉਸੁਨਉਗੁਨਉਨਹਿਂ ਭਾਵਾ।।
ਮਨ ਤੇ ਸਕਲ ਬਾਸਨਾ ਭਾਗੀ। ਕੇਵਲ ਰਾਮ ਚਰਨ ਲਯ ਲਾਗੀ।।
ਕਹੁ ਖਗੇਸ ਅਸ ਕਵਨ ਅਭਾਗੀ। ਖਰੀ ਸੇਵ ਸੁਰਧੇਨੁਹਿ ਤ੍ਯਾਗੀ।।
ਪ੍ਰੇਮ ਮਗਨ ਮੋਹਿ ਕਛੁ ਨ ਸੋਹਾਈ। ਹਾਰੇਉ ਪਿਤਾ ਪਢ਼ਾਇ ਪਢ਼ਾਈ।।
ਭਏ ਕਾਲਬਸ ਜਬ ਪਿਤੁ ਮਾਤਾ। ਮੈਂ ਬਨ ਗਯਉਭਜਨ ਜਨਤ੍ਰਾਤਾ।।
ਜਹਜਹਬਿਪਿਨ ਮੁਨੀਸ੍ਵਰ ਪਾਵਉ ਆਸ਼੍ਰਮ ਜਾਇ ਜਾਇ ਸਿਰੁ ਨਾਵਉ।
ਬੂਝਤ ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗਾਹਾ। ਕਹਹਿਂ ਸੁਨਉਹਰਸ਼ਿਤ ਖਗਨਾਹਾ।।
ਸੁਨਤ ਫਿਰਉਹਰਿ ਗੁਨ ਅਨੁਬਾਦਾ। ਅਬ੍ਯਾਹਤ ਗਤਿ ਸਂਭੁ ਪ੍ਰਸਾਦਾ।।
ਛੂਟੀ ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਈਸ਼ਨਾ ਗਾਢ਼ੀ। ਏਕ ਲਾਲਸਾ ਉਰ ਅਤਿ ਬਾਢ਼ੀ।।
ਰਾਮ ਚਰਨ ਬਾਰਿਜ ਜਬ ਦੇਖੌਂ। ਤਬ ਨਿਜ ਜਨ੍ਮ ਸਫਲ ਕਰਿ ਲੇਖੌਂ।।
ਜੇਹਿ ਪੂਉਸੋਇ ਮੁਨਿ ਅਸ ਕਹਈ। ਈਸ੍ਵਰ ਸਰ੍ਬ ਭੂਤਮਯ ਅਹਈ।।
ਨਿਰ੍ਗੁਨ ਮਤ ਨਹਿਂ ਮੋਹਿ ਸੋਹਾਈ। ਸਗੁਨ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਰਤਿ ਉਰ ਅਧਿਕਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਗੁਰ ਕੇ ਬਚਨ ਸੁਰਤਿ ਕਰਿ ਰਾਮ ਚਰਨ ਮਨੁ ਲਾਗ।
ਰਘੁਪਤਿ ਜਸ ਗਾਵਤ ਫਿਰਉਛਨ ਛਨ ਨਵ ਅਨੁਰਾਗ।।110ਕ।।
ਮੇਰੁ ਸਿਖਰ ਬਟ ਛਾਯਾਮੁਨਿ ਲੋਮਸ ਆਸੀਨ।
ਦੇਖਿ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਨਾਯਉਬਚਨ ਕਹੇਉਅਤਿ ਦੀਨ।।110ਖ।।
ਸੁਨਿ ਮਮ ਬਚਨ ਬਿਨੀਤ ਮਰਿਦੁ ਮੁਨਿ ਕਰਿਪਾਲ ਖਗਰਾਜ।
ਮੋਹਿ ਸਾਦਰ ਪੂਤ ਭਏ ਦ੍ਵਿਜ ਆਯਹੁ ਕੇਹਿ ਕਾਜ।।110ਗ।।
ਤਬ ਮੈਂ ਕਹਾ ਕਰਿਪਾਨਿਧਿ ਤੁਮ੍ਹ ਸਰ੍ਬਗ੍ਯ ਸੁਜਾਨ।
ਸਗੁਨ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਅਵਰਾਧਨ ਮੋਹਿ ਕਹਹੁ ਭਗਵਾਨ।।110ਘ।।

Kaanda: 

Type: 

Language: 

Verse Number: