चौपाई
ਤਬ ਮੁਨਿਸ਼ ਰਘੁਪਤਿ ਗੁਨ ਗਾਥਾ। ਕਹੇ ਕਛੁਕ ਸਾਦਰ ਖਗਨਾਥਾ।।
ਬ੍ਰਹ੍ਮਗ੍ਯਾਨ ਰਤ ਮੁਨਿ ਬਿਗ੍ਯਾਨਿ। ਮੋਹਿ ਪਰਮ ਅਧਿਕਾਰੀ ਜਾਨੀ।।
ਲਾਗੇ ਕਰਨ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਉਪਦੇਸਾ। ਅਜ ਅਦ੍ਵੇਤ ਅਗੁਨ ਹਰਿਦਯੇਸਾ।।
ਅਕਲ ਅਨੀਹ ਅਨਾਮ ਅਰੁਪਾ। ਅਨੁਭਵ ਗਮ੍ਯ ਅਖਂਡ ਅਨੂਪਾ।।
ਮਨ ਗੋਤੀਤ ਅਮਲ ਅਬਿਨਾਸੀ। ਨਿਰ੍ਬਿਕਾਰ ਨਿਰਵਧਿ ਸੁਖ ਰਾਸੀ।।
ਸੋ ਤੈਂ ਤਾਹਿ ਤੋਹਿ ਨਹਿਂ ਭੇਦਾ। ਬਾਰਿ ਬੀਚਿ ਇਵ ਗਾਵਹਿ ਬੇਦਾ।।
ਬਿਬਿਧ ਭਾਿ ਮੋਹਿ ਮੁਨਿ ਸਮੁਝਾਵਾ। ਨਿਰ੍ਗੁਨ ਮਤ ਮਮ ਹਰਿਦਯਨ ਆਵਾ।।
ਪੁਨਿ ਮੈਂ ਕਹੇਉਨਾਇ ਪਦ ਸੀਸਾ। ਸਗੁਨ ਉਪਾਸਨ ਕਹਹੁ ਮੁਨੀਸਾ।।
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਜਲ ਮਮ ਮਨ ਮੀਨਾ। ਕਿਮਿ ਬਿਲਗਾਇ ਮੁਨੀਸ ਪ੍ਰਬੀਨਾ।।
ਸੋਇ ਉਪਦੇਸ ਕਹਹੁ ਕਰਿ ਦਾਯਾ। ਨਿਜ ਨਯਨਨ੍ਹਿ ਦੇਖੌਂ ਰਘੁਰਾਯਾ।।
ਭਰਿ ਲੋਚਨ ਬਿਲੋਕਿ ਅਵਧੇਸਾ। ਤਬ ਸੁਨਿਹਉਨਿਰ੍ਗੁਨ ਉਪਦੇਸਾ।।
ਮੁਨਿ ਪੁਨਿ ਕਹਿ ਹਰਿਕਥਾ ਅਨੂਪਾ। ਖਂਡਿ ਸਗੁਨ ਮਤ ਅਗੁਨ ਨਿਰੂਪਾ।।
ਤਬ ਮੈਂ ਨਿਰ੍ਗੁਨ ਮਤ ਕਰ ਦੂਰੀ। ਸਗੁਨ ਨਿਰੂਪਉਕਰਿ ਹਠ ਭੂਰੀ।।
ਉਤ੍ਤਰ ਪ੍ਰਤਿਉਤ੍ਤਰ ਮੈਂ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਮੁਨਿ ਤਨ ਭਏ ਕ੍ਰੋਧ ਕੇ ਚੀਨ੍ਹਾ।।
ਸੁਨੁ ਪ੍ਰਭੁ ਬਹੁਤ ਅਵਗ੍ਯਾ ਕਿਏ ਉਪਜ ਕ੍ਰੋਧ ਗ੍ਯਾਨਿਨ੍ਹ ਕੇ ਹਿਏ।
ਅਤਿ ਸਂਘਰਸ਼ਨ ਜੌਂ ਕਰ ਕੋਈ। ਅਨਲ ਪ੍ਰਗਟ ਚਂਦਨ ਤੇ ਹੋਈ।।

दोहा/सोरठा
ਬਾਰਂਬਾਰ ਸਕੋਪ ਮੁਨਿ ਕਰਇ ਨਿਰੁਪਨ ਗ੍ਯਾਨ।
ਮੈਂ ਅਪਨੇਂ ਮਨ ਬੈਠ ਤਬ ਕਰਉਬਿਬਿਧ ਅਨੁਮਾਨ।।111ਕ।।
ਕ੍ਰੋਧ ਕਿ ਦ੍ਵੇਤਬੁਦ੍ਧਿ ਬਿਨੁ ਦ੍ਵੈਤ ਕਿ ਬਿਨੁ ਅਗ੍ਯਾਨ।
ਮਾਯਾਬਸ ਪਰਿਛਿਨ੍ਨ ਜਡ਼ ਜੀਵ ਕਿ ਈਸ ਸਮਾਨ।।111ਖ।।