चौपाई
ਨਾਰਦਾਦਿ ਸਨਕਾਦਿ ਮੁਨੀਸਾ। ਦਰਸਨ ਲਾਗਿ ਕੋਸਲਾਧੀਸਾ।।
ਦਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਸਕਲ ਅਜੋਧ੍ਯਾ ਆਵਹਿਂ। ਦੇਖਿ ਨਗਰੁ ਬਿਰਾਗੁ ਬਿਸਰਾਵਹਿਂ।।
ਜਾਤਰੂਪ ਮਨਿ ਰਚਿਤ ਅਟਾਰੀਂ। ਨਾਨਾ ਰਂਗ ਰੁਚਿਰ ਗਚ ਢਾਰੀਂ।।
ਪੁਰ ਚਹੁਪਾਸ ਕੋਟ ਅਤਿ ਸੁਂਦਰ। ਰਚੇ ਕੂਰਾ ਰਂਗ ਰਂਗ ਬਰ।।
ਨਵ ਗ੍ਰਹ ਨਿਕਰ ਅਨੀਕ ਬਨਾਈ। ਜਨੁ ਘੇਰੀ ਅਮਰਾਵਤਿ ਆਈ।।
ਮਹਿ ਬਹੁ ਰਂਗ ਰਚਿਤ ਗਚ ਕਾਾ। ਜੋ ਬਿਲੋਕਿ ਮੁਨਿਬਰ ਮਨ ਨਾਚਾ।।
ਧਵਲ ਧਾਮ ਊਪਰ ਨਭ ਚੁਂਬਤ। ਕਲਸ ਮਨਹੁਰਬਿ ਸਸਿ ਦੁਤਿ ਨਿਂਦਤ।।
ਬਹੁ ਮਨਿ ਰਚਿਤ ਝਰੋਖਾ ਭ੍ਰਾਜਹਿਂ। ਗਰਿਹ ਗਰਿਹ ਪ੍ਰਤਿ ਮਨਿ ਦੀਪ ਬਿਰਾਜਹਿਂ।।

छंद
ਮਨਿ ਦੀਪ ਰਾਜਹਿਂ ਭਵਨ ਭ੍ਰਾਜਹਿਂ ਦੇਹਰੀਂ ਬਿਦ੍ਰੁਮ ਰਚੀ।
ਮਨਿ ਖਂਭ ਭੀਤਿ ਬਿਰਂਚਿ ਬਿਰਚੀ ਕਨਕ ਮਨਿ ਮਰਕਤ ਖਚੀ।।
ਸੁਂਦਰ ਮਨੋਹਰ ਮਂਦਿਰਾਯਤ ਅਜਿਰ ਰੁਚਿਰ ਫਟਿਕ ਰਚੇ।
ਪ੍ਰਤਿ ਦ੍ਵਾਰ ਦ੍ਵਾਰ ਕਪਾਟ ਪੁਰਟ ਬਨਾਇ ਬਹੁ ਬਜ੍ਰਨ੍ਹਿ ਖਚੇ।।

दोहा/सोरठा
ਚਾਰੁ ਚਿਤ੍ਰਸਾਲਾ ਗਰਿਹ ਗਰਿਹ ਪ੍ਰਤਿ ਲਿਖੇ ਬਨਾਇ।
ਰਾਮ ਚਰਿਤ ਜੇ ਨਿਰਖ ਮੁਨਿ ਤੇ ਮਨ ਲੇਹਿਂ ਚੋਰਾਇ।।27।।