चौपाई
ਕਹਹੁ ਭਗਤਿ ਪਥ ਕਵਨ ਪ੍ਰਯਾਸਾ। ਜੋਗ ਨ ਮਖ ਜਪ ਤਪ ਉਪਵਾਸਾ।।
ਸਰਲ ਸੁਭਾਵ ਨ ਮਨ ਕੁਟਿਲਾਈ। ਜਥਾ ਲਾਭ ਸਂਤੋਸ਼ ਸਦਾਈ।।
ਮੋਰ ਦਾਸ ਕਹਾਇ ਨਰ ਆਸਾ। ਕਰਇ ਤੌ ਕਹਹੁ ਕਹਾ ਬਿਸ੍ਵਾਸਾ।।
ਬਹੁਤ ਕਹਉਕਾ ਕਥਾ ਬਢ਼ਾਈ। ਏਹਿ ਆਚਰਨ ਬਸ੍ਯ ਮੈਂ ਭਾਈ।।
ਬੈਰ ਨ ਬਿਗ੍ਰਹ ਆਸ ਨ ਤ੍ਰਾਸਾ। ਸੁਖਮਯ ਤਾਹਿ ਸਦਾ ਸਬ ਆਸਾ।।
ਅਨਾਰਂਭ ਅਨਿਕੇਤ ਅਮਾਨੀ। ਅਨਘ ਅਰੋਸ਼ ਦਚ੍ਛ ਬਿਗ੍ਯਾਨੀ।।
ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਦਾ ਸਜ੍ਜਨ ਸਂਸਰ੍ਗਾ। ਤਰਿਨ ਸਮ ਬਿਸ਼ਯ ਸ੍ਵਰ੍ਗ ਅਪਬਰ੍ਗਾ।।
ਭਗਤਿ ਪਚ੍ਛ ਹਠ ਨਹਿਂ ਸਠਤਾਈ। ਦੁਸ਼੍ਟ ਤਰ੍ਕ ਸਬ ਦੂਰਿ ਬਹਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਮਮ ਗੁਨ ਗ੍ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਤ ਗਤ ਮਮਤਾ ਮਦ ਮੋਹ।
ਤਾ ਕਰ ਸੁਖ ਸੋਇ ਜਾਨਇ ਪਰਾਨਂਦ ਸਂਦੋਹ।।46।।