चौपाई
ਗੁਨ ਕਰਿਤ ਸਨ੍ਯਪਾਤ ਨਹਿਂ ਕੇਹੀ। ਕੋਉ ਨ ਮਾਨ ਮਦ ਤਜੇਉ ਨਿਬੇਹੀ।।
ਜੋਬਨ ਜ੍ਵਰ ਕੇਹਿ ਨਹਿਂ ਬਲਕਾਵਾ। ਮਮਤਾ ਕੇਹਿ ਕਰ ਜਸ ਨ ਨਸਾਵਾ।।
ਮਚ੍ਛਰ ਕਾਹਿ ਕਲਂਕ ਨ ਲਾਵਾ। ਕਾਹਿ ਨ ਸੋਕ ਸਮੀਰ ਡੋਲਾਵਾ।।
ਚਿਂਤਾ ਸਾਿਨਿ ਕੋ ਨਹਿਂ ਖਾਯਾ। ਕੋ ਜਗ ਜਾਹਿ ਨ ਬ੍ਯਾਪੀ ਮਾਯਾ।।
ਕੀਟ ਮਨੋਰਥ ਦਾਰੁ ਸਰੀਰਾ। ਜੇਹਿ ਨ ਲਾਗ ਘੁਨ ਕੋ ਅਸ ਧੀਰਾ।।
ਸੁਤ ਬਿਤ ਲੋਕ ਈਸ਼ਨਾ ਤੀਨੀ। ਕੇਹਿ ਕੇ ਮਤਿ ਇਨ੍ਹ ਕਰਿਤ ਨ ਮਲੀਨੀ।।
ਯਹ ਸਬ ਮਾਯਾ ਕਰ ਪਰਿਵਾਰਾ। ਪ੍ਰਬਲ ਅਮਿਤਿ ਕੋ ਬਰਨੈ ਪਾਰਾ।।
ਸਿਵ ਚਤੁਰਾਨਨ ਜਾਹਿ ਡੇਰਾਹੀਂ। ਅਪਰ ਜੀਵ ਕੇਹਿ ਲੇਖੇ ਮਾਹੀਂ।।

दोहा/सोरठा
ਬ੍ਯਾਪਿ ਰਹੇਉ ਸਂਸਾਰ ਮਹੁਮਾਯਾ ਕਟਕ ਪ੍ਰਚਂਡ।।
ਸੇਨਾਪਤਿ ਕਾਮਾਦਿ ਭਟ ਦਂਭ ਕਪਟ ਪਾਸ਼ਂਡ।।71ਕ।।
ਸੋ ਦਾਸੀ ਰਘੁਬੀਰ ਕੈ ਸਮੁਝੇਂ ਮਿਥ੍ਯਾ ਸੋਪਿ।
ਛੂਟ ਨ ਰਾਮ ਕਰਿਪਾ ਬਿਨੁ ਨਾਥ ਕਹਉਪਦ ਰੋਪਿ।।71ਖ।।