चौपाई
ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਬੇਕ ਬਿਰਤਿ ਬਿਗ੍ਯਾਨਾ। ਮੁਨਿ ਦੁਰ੍ਲਭ ਗੁਨ ਜੇ ਜਗ ਨਾਨਾ।।
ਆਜੁ ਦੇਉਸਬ ਸਂਸਯ ਨਾਹੀਂ। ਮਾਗੁ ਜੋ ਤੋਹਿ ਭਾਵ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨ ਅਧਿਕ ਅਨੁਰਾਗੇਉ ਮਨ ਅਨੁਮਾਨ ਕਰਨ ਤਬ ਲਾਗੇਊ।
ਪ੍ਰਭੁ ਕਹ ਦੇਨ ਸਕਲ ਸੁਖ ਸਹੀ। ਭਗਤਿ ਆਪਨੀ ਦੇਨ ਨ ਕਹੀ।।
ਭਗਤਿ ਹੀਨ ਗੁਨ ਸਬ ਸੁਖ ਐਸੇ। ਲਵਨ ਬਿਨਾ ਬਹੁ ਬਿਂਜਨ ਜੈਸੇ।।
ਭਜਨ ਹੀਨ ਸੁਖ ਕਵਨੇ ਕਾਜਾ। ਅਸ ਬਿਚਾਰਿ ਬੋਲੇਉਖਗਰਾਜਾ।।
ਜੌਂ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਇ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਬਰ ਦੇਹੂ। ਮੋ ਪਰ ਕਰਹੁ ਕਰਿਪਾ ਅਰੁ ਨੇਹੂ।।
ਮਨ ਭਾਵਤ ਬਰ ਮਾਗਉਸ੍ਵਾਮੀ। ਤੁਮ੍ਹ ਉਦਾਰ ਉਰ ਅਂਤਰਜਾਮੀ।।

दोहा/सोरठा
ਅਬਿਰਲ ਭਗਤਿ ਬਿਸੁਧ੍ਦ ਤਵ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਪੁਰਾਨ ਜੋ ਗਾਵ।
ਜੇਹਿ ਖੋਜਤ ਜੋਗੀਸ ਮੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਸਾਦ ਕੋਉ ਪਾਵ।।84ਕ।।
ਭਗਤ ਕਲ੍ਪਤਰੁ ਪ੍ਰਨਤ ਹਿਤ ਕਰਿਪਾ ਸਿਂਧੁ ਸੁਖ ਧਾਮ।
ਸੋਇ ਨਿਜ ਭਗਤਿ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦੇਹੁ ਦਯਾ ਕਰਿ ਰਾਮ।।84ਖ।।