चौपाई
ਏਕ ਪਿਤਾ ਕੇ ਬਿਪੁਲ ਕੁਮਾਰਾ। ਹੋਹਿਂ ਪਰਿਥਕ ਗੁਨ ਸੀਲ ਅਚਾਰਾ।।
ਕੋਉ ਪਂਡਿਂਤ ਕੋਉ ਤਾਪਸ ਗ੍ਯਾਤਾ। ਕੋਉ ਧਨਵਂਤ ਸੂਰ ਕੋਉ ਦਾਤਾ।।
ਕੋਉ ਸਰ੍ਬਗ੍ਯ ਧਰ੍ਮਰਤ ਕੋਈ। ਸਬ ਪਰ ਪਿਤਹਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਮ ਹੋਈ।।
ਕੋਉ ਪਿਤੁ ਭਗਤ ਬਚਨ ਮਨ ਕਰ੍ਮਾ। ਸਪਨੇਹੁਜਾਨ ਨ ਦੂਸਰ ਧਰ੍ਮਾ।।
ਸੋ ਸੁਤ ਪ੍ਰਿਯ ਪਿਤੁ ਪ੍ਰਾਨ ਸਮਾਨਾ। ਜਦ੍ਯਪਿ ਸੋ ਸਬ ਭਾਿ ਅਯਾਨਾ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਜੀਵ ਚਰਾਚਰ ਜੇਤੇ। ਤ੍ਰਿਜਗ ਦੇਵ ਨਰ ਅਸੁਰ ਸਮੇਤੇ।।
ਅਖਿਲ ਬਿਸ੍ਵ ਯਹ ਮੋਰ ਉਪਾਯਾ। ਸਬ ਪਰ ਮੋਹਿ ਬਰਾਬਰਿ ਦਾਯਾ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਮਹਜੋ ਪਰਿਹਰਿ ਮਦ ਮਾਯਾ। ਭਜੈ ਮੋਹਿ ਮਨ ਬਚ ਅਰੂ ਕਾਯਾ।।

दोहा/सोरठा
ਪੁਰੂਸ਼ ਨਪੁਂਸਕ ਨਾਰਿ ਵਾ ਜੀਵ ਚਰਾਚਰ ਕੋਇ।
ਸਰ੍ਬ ਭਾਵ ਭਜ ਕਪਟ ਤਜਿ ਮੋਹਿ ਪਰਮ ਪ੍ਰਿਯ ਸੋਇ।।87ਕ।।
ਸਤ੍ਯ ਕਹਉਖਗ ਤੋਹਿ ਸੁਚਿ ਸੇਵਕ ਮਮ ਪ੍ਰਾਨਪ੍ਰਿਯ।
ਅਸ ਬਿਚਾਰਿ ਭਜੁ ਮੋਹਿ ਪਰਿਹਰਿ ਆਸ ਭਰੋਸ ਸਬ।।87ਖ।।