चौपाई
આખર મધુર મનોહર દોઊ। બરન બિલોચન જન જિય જોઊ।।
સુમિરત સુલભ સુખદ સબ કાહૂ। લોક લાહુ પરલોક નિબાહૂ।।
કહત સુનત સુમિરત સુઠિ નીકે। રામ લખન સમ પ્રિય તુલસી કે।।
બરનત બરન પ્રીતિ બિલગાતી। બ્રહ્મ જીવ સમ સહજ સાતી।।
નર નારાયન સરિસ સુભ્રાતા। જગ પાલક બિસેષિ જન ત્રાતા।।
ભગતિ સુતિય કલ કરન બિભૂષન। જગ હિત હેતુ બિમલ બિધુ પૂષન ।
સ્વાદ તોષ સમ સુગતિ સુધા કે। કમઠ સેષ સમ ધર બસુધા કે।।
જન મન મંજુ કંજ મધુકર સે। જીહ જસોમતિ હરિ હલધર સે।।

चौपाई
કપિપતિ રીછ નિસાચર રાજા। અંગદાદિ જે કીસ સમાજા।।
બંદઉસબ કે ચરન સુહાએ। અધમ સરીર રામ જિન્હ પાએ।।
રઘુપતિ ચરન ઉપાસક જેતે। ખગ મૃગ સુર નર અસુર સમેતે।।
બંદઉપદ સરોજ સબ કેરે। જે બિનુ કામ રામ કે ચેરે।।
સુક સનકાદિ ભગત મુનિ નારદ। જે મુનિબર બિગ્યાન બિસારદ।।
પ્રનવઉસબહિં ધરનિ ધરિ સીસા। કરહુ કૃપા જન જાનિ મુનીસા।।
જનકસુતા જગ જનનિ જાનકી। અતિસય પ્રિય કરુના નિધાન કી।।
તાકે જુગ પદ કમલ મનાવઉ જાસુ કૃપાનિરમલ મતિ પાવઉ।
પુનિ મન બચન કર્મ રઘુનાયક। ચરન કમલ બંદઉસબ લાયક।।
રાજિવનયન ધરેં ધનુ સાયક। ભગત બિપતિ ભંજન સુખ દાયક।।

चौपाई
બંદઉઅવધ પુરી અતિ પાવનિ। સરજૂ સરિ કલિ કલુષ નસાવનિ।।
પ્રનવઉપુર નર નારિ બહોરી। મમતા જિન્હ પર પ્રભુહિ ન થોરી।।
સિય નિંદક અઘ ઓઘ નસાએ। લોક બિસોક બનાઇ બસાએ।।
બંદઉકૌસલ્યા દિસિ પ્રાચી। કીરતિ જાસુ સકલ જગ માચી।।
પ્રગટેઉ જહરઘુપતિ સસિ ચારૂ। બિસ્વ સુખદ ખલ કમલ તુસારૂ।।
દસરથ રાઉ સહિત સબ રાની। સુકૃત સુમંગલ મૂરતિ માની।।
કરઉપ્રનામ કરમ મન બાની। કરહુ કૃપા સુત સેવક જાની।।
જિન્હહિ બિરચિ બડ઼ ભયઉ બિધાતા। મહિમા અવધિ રામ પિતુ માતા।।

चौपाई
એહિ પ્રકાર બલ મનહિ દેખાઈ। કરિહઉરઘુપતિ કથા સુહાઈ।।
બ્યાસ આદિ કબિ પુંગવ નાના। જિન્હ સાદર હરિ સુજસ બખાના।।
ચરન કમલ બંદઉતિન્હ કેરે। પુરવહુસકલ મનોરથ મેરે।।
કલિ કે કબિન્હ કરઉપરનામા। જિન્હ બરને રઘુપતિ ગુન ગ્રામા।।
જે પ્રાકૃત કબિ પરમ સયાને। ભાષાજિન્હ હરિ ચરિત બખાને।।
ભએ જે અહહિં જે હોઇહહિં આગેં। પ્રનવઉસબહિં કપટ સબ ત્યાગેં।।
હોહુ પ્રસન્ન દેહુ બરદાનૂ। સાધુ સમાજ ભનિતિ સનમાનૂ।।
જો પ્રબંધ બુધ નહિં આદરહીં। સો શ્રમ બાદિ બાલ કબિ કરહીં।।
કીરતિ ભનિતિ ભૂતિ ભલિ સોઈ। સુરસરિ સમ સબ કહહિત હોઈ।।

चौपाई
જે જનમે કલિકાલ કરાલા। કરતબ બાયસ બેષ મરાલા।।
ચલત કુપંથ બેદ મગ છા઼ે। કપટ કલેવર કલિ મલ ભા઼ેં।।
બંચક ભગત કહાઇ રામ કે। કિંકર કંચન કોહ કામ કે।।
તિન્હ મહપ્રથમ રેખ જગ મોરી। ધીંગ ધરમધ્વજ ધંધક ધોરી।।
જૌં અપને અવગુન સબ કહઊ બાઢ઼ઇ કથા પાર નહિં લહઊ।
તાતે મૈં અતિ અલપ બખાને। થોરે મહુજાનિહહિં સયાને।।
સમુઝિ બિબિધિ બિધિ બિનતી મોરી। કોઉ ન કથા સુનિ દેઇહિ ખોરી।।
એતેહુ પર કરિહહિં જે અસંકા। મોહિ તે અધિક તે જડ઼ મતિ રંકા।।
કબિ ન હોઉનહિં ચતુર કહાવઉ મતિ અનુરૂપ રામ ગુન ગાવઉ।