चौपाई
બાર બાર પ્રભુ ચહઇ ઉઠાવા। પ્રેમ મગન તેહિ ઉઠબ ન ભાવા।।
પ્રભુ કર પંકજ કપિ કેં સીસા। સુમિરિ સો દસા મગન ગૌરીસા।।
સાવધાન મન કરિ પુનિ સંકર। લાગે કહન કથા અતિ સુંદર।।
કપિ ઉઠાઇ પ્રભુ હૃદયલગાવા। કર ગહિ પરમ નિકટ બૈઠાવા।।
કહુ કપિ રાવન પાલિત લંકા। કેહિ બિધિ દહેઉ દુર્ગ અતિ બંકા।।
પ્રભુ પ્રસન્ન જાના હનુમાના। બોલા બચન બિગત અભિમાના।।
સાખામૃગ કે બડ઼િ મનુસાઈ। સાખા તેં સાખા પર જાઈ।।
નાઘિ સિંધુ હાટકપુર જારા। નિસિચર ગન બિધિ બિપિન ઉજારા।
સો સબ તવ પ્રતાપ રઘુરાઈ। નાથ ન કછૂ મોરિ પ્રભુતાઈ।।

चौपाई
ચલત મોહિ ચૂડ઼ામનિ દીન્હી। રઘુપતિ હૃદયલાઇ સોઇ લીન્હી।।
નાથ જુગલ લોચન ભરિ બારી। બચન કહે કછુ જનકકુમારી।।
અનુજ સમેત ગહેહુ પ્રભુ ચરના। દીન બંધુ પ્રનતારતિ હરના।।
મન ક્રમ બચન ચરન અનુરાગી। કેહિ અપરાધ નાથ હૌં ત્યાગી।।
અવગુન એક મોર મૈં માના। બિછુરત પ્રાન ન કીન્હ પયાના।।
નાથ સો નયનન્હિ કો અપરાધા। નિસરત પ્રાન કરિહિં હઠિ બાધા।।
બિરહ અગિનિ તનુ તૂલ સમીરા। સ્વાસ જરઇ છન માહિં સરીરા।।
નયન સ્ત્રવહિ જલુ નિજ હિત લાગી। જરૈં ન પાવ દેહ બિરહાગી।
સીતા કે અતિ બિપતિ બિસાલા। બિનહિં કહેં ભલિ દીનદયાલા।।

चौपाई
જૌં ન હોતિ સીતા સુધિ પાઈ। મધુબન કે ફલ સકહિં કિ ખાઈ।।
એહિ બિધિ મન બિચાર કર રાજા। આઇ ગએ કપિ સહિત સમાજા।।
આઇ સબન્હિ નાવા પદ સીસા। મિલેઉ સબન્હિ અતિ પ્રેમ કપીસા।।
પૂી કુસલ કુસલ પદ દેખી। રામ કૃપાભા કાજુ બિસેષી।।
નાથ કાજુ કીન્હેઉ હનુમાના। રાખે સકલ કપિન્હ કે પ્રાના।।
સુનિ સુગ્રીવ બહુરિ તેહિ મિલેઊ। કપિન્હ સહિત રઘુપતિ પહિં ચલેઊ।
રામ કપિન્હ જબ આવત દેખા। કિએકાજુ મન હરષ બિસેષા।।
ફટિક સિલા બૈઠે દ્વૌ ભાઈ। પરે સકલ કપિ ચરનન્હિ જાઈ।।

चौपाई
માતુ મોહિ દીજે કછુ ચીન્હા। જૈસેં રઘુનાયક મોહિ દીન્હા।।
ચૂડ઼ામનિ ઉતારિ તબ દયઊ। હરષ સમેત પવનસુત લયઊ।।
કહેહુ તાત અસ મોર પ્રનામા। સબ પ્રકાર પ્રભુ પૂરનકામા।।
દીન દયાલ બિરિદુ સંભારી। હરહુ નાથ મમ સંકટ ભારી।।
તાત સક્રસુત કથા સુનાએહુ। બાન પ્રતાપ પ્રભુહિ સમુઝાએહુ।।
માસ દિવસ મહુનાથુ ન આવા। તૌ પુનિ મોહિ જિઅત નહિં પાવા।।
કહુ કપિ કેહિ બિધિ રાખૌં પ્રાના। તુમ્હહૂ તાત કહત અબ જાના।।
તોહિ દેખિ સીતલિ ભઇ છાતી। પુનિ મો કહુસોઇ દિનુ સો રાતી।।

चौपाई
પૂહીન બાનર તહજાઇહિ। તબ સઠ નિજ નાથહિ લઇ આઇહિ।।
જિન્હ કૈ કીન્હસિ બહુત બડ઼ાઈ। દેખેઉૈં તિન્હ કૈ પ્રભુતાઈ।।
બચન સુનત કપિ મન મુસુકાના। ભઇ સહાય સારદ મૈં જાના।।
જાતુધાન સુનિ રાવન બચના। લાગે રચૈં મૂઢ઼ સોઇ રચના।।
રહા ન નગર બસન ઘૃત તેલા। બાઢ઼ી પૂ કીન્હ કપિ ખેલા।।
કૌતુક કહઆએ પુરબાસી। મારહિં ચરન કરહિં બહુ હાી।।
બાજહિં ઢોલ દેહિં સબ તારી। નગર ફેરિ પુનિ પૂ પ્રજારી।।
પાવક જરત દેખિ હનુમંતા। ભયઉ પરમ લઘુ રુપ તુરંતા।।
નિબુકિ ચઢ઼ેઉ કપિ કનક અટારીં। ભઈ સભીત નિસાચર નારીં।।