चौपाई
એહિ બિધિ રામ જગત પિતુ માતા। કોસલપુર બાસિન્હ સુખદાતા।।
જિન્હ રઘુનાથ ચરન રતિ માની। તિન્હ કી યહ ગતિ પ્રગટ ભવાની।।
રઘુપતિ બિમુખ જતન કર કોરી। કવન સકઇ ભવ બંધન છોરી।।
જીવ ચરાચર બસ કૈ રાખે। સો માયા પ્રભુ સોં ભય ભાખે।।
ભૃકુટિ બિલાસ નચાવઇ તાહી। અસ પ્રભુ છાડ઼િ ભજિઅ કહુ કાહી।।
મન ક્રમ બચન છાડ઼િ ચતુરાઈ। ભજત કૃપા કરિહહિં રઘુરાઈ।।
એહિ બિધિ સિસુબિનોદ પ્રભુ કીન્હા। સકલ નગરબાસિન્હ સુખ દીન્હા।।
લૈ ઉછંગ કબહુ હલરાવૈ। કબહુપાલનેં ઘાલિ ઝુલાવૈ।।

चौपाई
ધરે નામ ગુર હૃદયબિચારી। બેદ તત્વ નૃપ તવ સુત ચારી।।
મુનિ ધન જન સરબસ સિવ પ્રાના। બાલ કેલિ તેહિં સુખ માના।।
બારેહિ તે નિજ હિત પતિ જાની। લછિમન રામ ચરન રતિ માની।।
ભરત સત્રુહન દૂનઉ ભાઈ। પ્રભુ સેવક જસિ પ્રીતિ બડ઼ાઈ।।
સ્યામ ગૌર સુંદર દોઉ જોરી। નિરખહિં છબિ જનનીં તૃન તોરી।।
ચારિઉ સીલ રૂપ ગુન ધામા। તદપિ અધિક સુખસાગર રામા।।
હૃદયઅનુગ્રહ ઇંદુ પ્રકાસા। સૂચત કિરન મનોહર હાસા।।
કબહુઉછંગ કબહુબર પલના। માતુ દુલારઇ કહિ પ્રિય લલના।।

चौपाई
યહ રહસ્ય કાહૂ નહિં જાના। દિન મનિ ચલે કરત ગુનગાના।।
દેખિ મહોત્સવ સુર મુનિ નાગા। ચલે ભવન બરનત નિજ ભાગા।।
ઔરઉ એક કહઉનિજ ચોરી। સુનુ ગિરિજા અતિ દૃઢ઼ મતિ તોરી।।
કાક ભુસુંડિ સંગ હમ દોઊ। મનુજરૂપ જાનઇ નહિં કોઊ।।
પરમાનંદ પ્રેમસુખ ફૂલે। બીથિન્હ ફિરહિં મગન મન ભૂલે।।
યહ સુભ ચરિત જાન પૈ સોઈ। કૃપા રામ કૈ જાપર હોઈ।।
તેહિ અવસર જો જેહિ બિધિ આવા। દીન્હ ભૂપ જો જેહિ મન ભાવા।।
ગજ રથ તુરગ હેમ ગો હીરા। દીન્હે નૃપ નાનાબિધિ ચીરા।।

चौपाई
ધ્વજ પતાક તોરન પુર છાવા। કહિ ન જાઇ જેહિ ભાિ બનાવા।।
સુમનબૃષ્ટિ અકાસ તેં હોઈ। બ્રહ્માનંદ મગન સબ લોઈ।।
બૃંદ બૃંદ મિલિ ચલીં લોગાઈ। સહજ સંગાર કિએઉઠિ ધાઈ।।
કનક કલસ મંગલ ધરિ થારા। ગાવત પૈઠહિં ભૂપ દુઆરા।।
કરિ આરતિ નેવછાવરિ કરહીં। બાર બાર સિસુ ચરનન્હિ પરહીં।।
માગધ સૂત બંદિગન ગાયક। પાવન ગુન ગાવહિં રઘુનાયક।।
સર્બસ દાન દીન્હ સબ કાહૂ। જેહિં પાવા રાખા નહિં તાહૂ।।
મૃગમદ ચંદન કુંકુમ કીચા। મચી સકલ બીથિન્હ બિચ બીચા।।

छंद
ભએ પ્રગટ કૃપાલા દીનદયાલા કૌસલ્યા હિતકારી।
હરષિત મહતારી મુનિ મન હારી અદ્ભુત રૂપ બિચારી।।
લોચન અભિરામા તનુ ઘનસ્યામા નિજ આયુધ ભુજ ચારી।
ભૂષન બનમાલા નયન બિસાલા સોભાસિંધુ ખરારી।।
કહ દુઇ કર જોરી અસ્તુતિ તોરી કેહિ બિધિ કરૌં અનંતા।
માયા ગુન ગ્યાનાતીત અમાના બેદ પુરાન ભનંતા।।
કરુના સુખ સાગર સબ ગુન આગર જેહિ ગાવહિં શ્રુતિ સંતા।
સો મમ હિત લાગી જન અનુરાગી ભયઉ પ્રગટ શ્રીકંતા।।
બ્રહ્માંડ નિકાયા નિર્મિત માયા રોમ રોમ પ્રતિ બેદ કહૈ।
મમ ઉર સો બાસી યહ ઉપહાસી સુનત ધીર પતિ થિર ન રહૈ।।