चौपाई
ਦੈਹਿਕ ਦੈਵਿਕ ਭੌਤਿਕ ਤਾਪਾ। ਰਾਮ ਰਾਜ ਨਹਿਂ ਕਾਹੁਹਿ ਬ੍ਯਾਪਾ।।
ਸਬ ਨਰ ਕਰਹਿਂ ਪਰਸ੍ਪਰ ਪ੍ਰੀਤੀ। ਚਲਹਿਂ ਸ੍ਵਧਰ੍ਮ ਨਿਰਤ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਨੀਤੀ।।
ਚਾਰਿਉ ਚਰਨ ਧਰ੍ਮ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਪੂਰਿ ਰਹਾ ਸਪਨੇਹੁਅਘ ਨਾਹੀਂ।।
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਰਤ ਨਰ ਅਰੁ ਨਾਰੀ। ਸਕਲ ਪਰਮ ਗਤਿ ਕੇ ਅਧਿਕਾਰੀ।।
ਅਲ੍ਪਮਰਿਤ੍ਯੁ ਨਹਿਂ ਕਵਨਿਉ ਪੀਰਾ। ਸਬ ਸੁਂਦਰ ਸਬ ਬਿਰੁਜ ਸਰੀਰਾ।।
ਨਹਿਂ ਦਰਿਦ੍ਰ ਕੋਉ ਦੁਖੀ ਨ ਦੀਨਾ। ਨਹਿਂ ਕੋਉ ਅਬੁਧ ਨ ਲਚ੍ਛਨ ਹੀਨਾ।।
ਸਬ ਨਿਰ੍ਦਂਭ ਧਰ੍ਮਰਤ ਪੁਨੀ। ਨਰ ਅਰੁ ਨਾਰਿ ਚਤੁਰ ਸਬ ਗੁਨੀ।।
ਸਬ ਗੁਨਗ੍ਯ ਪਂਡਿਤ ਸਬ ਗ੍ਯਾਨੀ। ਸਬ ਕਰਿਤਗ੍ਯ ਨਹਿਂ ਕਪਟ ਸਯਾਨੀ।।

चौपाई
ਭਰਤ ਅਨੁਜ ਸੌਮਿਤ੍ਰ ਸਮੇਤਾ। ਪਠਵਨ ਚਲੇ ਭਗਤ ਕਰਿਤ ਚੇਤਾ।।
ਅਂਗਦ ਹਰਿਦਯਪ੍ਰੇਮ ਨਹਿਂ ਥੋਰਾ। ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਚਿਤਵ ਰਾਮ ਕੀਂ ਓਰਾ।।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਕਰ ਦਂਡ ਪ੍ਰਨਾਮਾ। ਮਨ ਅਸ ਰਹਨ ਕਹਹਿਂ ਮੋਹਿ ਰਾਮਾ।।
ਰਾਮ ਬਿਲੋਕਨਿ ਬੋਲਨਿ ਚਲਨੀ। ਸੁਮਿਰਿ ਸੁਮਿਰਿ ਸੋਚਤ ਹਿ ਮਿਲਨੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਰੁਖ ਦੇਖਿ ਬਿਨਯ ਬਹੁ ਭਾਸ਼ੀ। ਚਲੇਉ ਹਰਿਦਯਪਦ ਪਂਕਜ ਰਾਖੀ।।
ਅਤਿ ਆਦਰ ਸਬ ਕਪਿ ਪਹੁਾਏ। ਭਾਇਨ੍ਹ ਸਹਿਤ ਭਰਤ ਪੁਨਿ ਆਏ।।
ਤਬ ਸੁਗ੍ਰੀਵ ਚਰਨ ਗਹਿ ਨਾਨਾ। ਭਾਿ ਬਿਨਯ ਕੀਨ੍ਹੇ ਹਨੁਮਾਨਾ।।
ਦਿਨ ਦਸ ਕਰਿ ਰਘੁਪਤਿ ਪਦ ਸੇਵਾ। ਪੁਨਿ ਤਵ ਚਰਨ ਦੇਖਿਹਉਦੇਵਾ।।
ਪੁਨ੍ਯ ਪੁਂਜ ਤੁਮ੍ਹ ਪਵਨਕੁਮਾਰਾ। ਸੇਵਹੁ ਜਾਇ ਕਰਿਪਾ ਆਗਾਰਾ।।

चौपाई
ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨ ਮਗਨ ਸਬ ਭਏ। ਕੋ ਹਮ ਕਹਾਬਿਸਰਿ ਤਨ ਗਏ।।
ਏਕਟਕ ਰਹੇ ਜੋਰਿ ਕਰ ਆਗੇ। ਸਕਹਿਂ ਨ ਕਛੁ ਕਹਿ ਅਤਿ ਅਨੁਰਾਗੇ।।
ਪਰਮ ਪ੍ਰੇਮ ਤਿਨ੍ਹ ਕਰ ਪ੍ਰਭੁ ਦੇਖਾ। ਕਹਾ ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਿ ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਸੇਸ਼ਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਸਨ੍ਮੁਖ ਕਛੁ ਕਹਨ ਨ ਪਾਰਹਿਂ। ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਚਰਨ ਸਰੋਜ ਨਿਹਾਰਹਿਂ।।
ਤਬ ਪ੍ਰਭੁ ਭੂਸ਼ਨ ਬਸਨ ਮਗਾਏ। ਨਾਨਾ ਰਂਗ ਅਨੂਪ ਸੁਹਾਏ।।
ਸੁਗ੍ਰੀਵਹਿ ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਪਹਿਰਾਏ। ਬਸਨ ਭਰਤ ਨਿਜ ਹਾਥ ਬਨਾਏ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਲਛਿਮਨ ਪਹਿਰਾਏ। ਲਂਕਾਪਤਿ ਰਘੁਪਤਿ ਮਨ ਭਾਏ।।
ਅਂਗਦ ਬੈਠ ਰਹਾ ਨਹਿਂ ਡੋਲਾ। ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਤਾਹਿ ਨ ਬੋਲਾ।।

चौपाई
ਸੁਨੁ ਖਗਪਤਿ ਯਹ ਕਥਾ ਪਾਵਨੀ। ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਤਾਪ ਭਵ ਭਯ ਦਾਵਨੀ।।
ਮਹਾਰਾਜ ਕਰ ਸੁਭ ਅਭਿਸ਼ੇਕਾ। ਸੁਨਤ ਲਹਹਿਂ ਨਰ ਬਿਰਤਿ ਬਿਬੇਕਾ।।
ਜੇ ਸਕਾਮ ਨਰ ਸੁਨਹਿਂ ਜੇ ਗਾਵਹਿਂ। ਸੁਖ ਸਂਪਤਿ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਪਾਵਹਿਂ।।
ਸੁਰ ਦੁਰ੍ਲਭ ਸੁਖ ਕਰਿ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਅਂਤਕਾਲ ਰਘੁਪਤਿ ਪੁਰ ਜਾਹੀਂ।।
ਸੁਨਹਿਂ ਬਿਮੁਕ੍ਤ ਬਿਰਤ ਅਰੁ ਬਿਸ਼ਈ। ਲਹਹਿਂ ਭਗਤਿ ਗਤਿ ਸਂਪਤਿ ਨਈ।।
ਖਗਪਤਿ ਰਾਮ ਕਥਾ ਮੈਂ ਬਰਨੀ। ਸ੍ਵਮਤਿ ਬਿਲਾਸ ਤ੍ਰਾਸ ਦੁਖ ਹਰਨੀ।।
ਬਿਰਤਿ ਬਿਬੇਕ ਭਗਤਿ ਦਰਿਢ਼ ਕਰਨੀ। ਮੋਹ ਨਦੀ ਕਹਸੁਂਦਰ ਤਰਨੀ।।
ਨਿਤ ਨਵ ਮਂਗਲ ਕੌਸਲਪੁਰੀ। ਹਰਸ਼ਿਤ ਰਹਹਿਂ ਲੋਗ ਸਬ ਕੁਰੀ।।
ਨਿਤ ਨਇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਰਾਮ ਪਦ ਪਂਕਜ। ਸਬਕੇਂ ਜਿਨ੍ਹਹਿ ਨਮਤ ਸਿਵ ਮੁਨਿ ਅਜ।।

छंद
ਜਯ ਸਗੁਨ ਨਿਰ੍ਗੁਨ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਭੂਪ ਸਿਰੋਮਨੇ।
ਦਸਕਂਧਰਾਦਿ ਪ੍ਰਚਂਡ ਨਿਸਿਚਰ ਪ੍ਰਬਲ ਖਲ ਭੁਜ ਬਲ ਹਨੇ।।
ਅਵਤਾਰ ਨਰ ਸਂਸਾਰ ਭਾਰ ਬਿਭਂਜਿ ਦਾਰੁਨ ਦੁਖ ਦਹੇ।
ਜਯ ਪ੍ਰਨਤਪਾਲ ਦਯਾਲ ਪ੍ਰਭੁ ਸਂਜੁਕ੍ਤ ਸਕ੍ਤਿ ਨਮਾਮਹੇ।।1।।
ਤਵ ਬਿਸ਼ਮ ਮਾਯਾ ਬਸ ਸੁਰਾਸੁਰ ਨਾਗ ਨਰ ਅਗ ਜਗ ਹਰੇ।
ਭਵ ਪਂਥ ਭ੍ਰਮਤ ਅਮਿਤ ਦਿਵਸ ਨਿਸਿ ਕਾਲ ਕਰ੍ਮ ਗੁਨਨਿ ਭਰੇ।।
ਜੇ ਨਾਥ ਕਰਿ ਕਰੁਨਾ ਬਿਲੋਕੇ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਦੁਖ ਤੇ ਨਿਰ੍ਬਹੇ।
ਭਵ ਖੇਦ ਛੇਦਨ ਦਚ੍ਛ ਹਮ ਕਹੁਰਚ੍ਛ ਰਾਮ ਨਮਾਮਹੇ।।2।।
ਜੇ ਗ੍ਯਾਨ ਮਾਨ ਬਿਮਤ੍ਤ ਤਵ ਭਵ ਹਰਨਿ ਭਕ੍ਤਿ ਨ ਆਦਰੀ।
ਤੇ ਪਾਇ ਸੁਰ ਦੁਰ੍ਲਭ ਪਦਾਦਪਿ ਪਰਤ ਹਮ ਦੇਖਤ ਹਰੀ।।