चौपाई
આકર ચારિ લાખ ચૌરાસી। જાતિ જીવ જલ થલ નભ બાસી।।
સીય રામમય સબ જગ જાની। કરઉપ્રનામ જોરિ જુગ પાની।।
જાનિ કૃપાકર કિંકર મોહૂ। સબ મિલિ કરહુ છાડ઼િ છલ છોહૂ।।
નિજ બુધિ બલ ભરોસ મોહિ નાહીં। તાતેં બિનય કરઉસબ પાહી।।
કરન ચહઉરઘુપતિ ગુન ગાહા। લઘુ મતિ મોરિ ચરિત અવગાહા।।
સૂઝ ન એકઉ અંગ ઉપાઊ। મન મતિ રંક મનોરથ રાઊ।।
મતિ અતિ નીચ ઊિ રુચિ આછી। ચહિઅ અમિઅ જગ જુરઇ ન છાછી।।
છમિહહિં સજ્જન મોરિ ઢિઠાઈ। સુનિહહિં બાલબચન મન લાઈ।।
જૌ બાલક કહ તોતરિ બાતા। સુનહિં મુદિત મન પિતુ અરુ માતા।।
હિહહિ કૂર કુટિલ કુબિચારી। જે પર દૂષન ભૂષનધારી।।
નિજ કવિત કેહિ લાગ ન નીકા। સરસ હોઉ અથવા અતિ ફીકા।।
જે પર ભનિતિ સુનત હરષાહી। તે બર પુરુષ બહુત જગ નાહીં।।
જગ બહુ નર સર સરિ સમ ભાઈ। જે નિજ બાઢ઼િ બઢ઼હિં જલ પાઈ।।
સજ્જન સકૃત સિંધુ સમ કોઈ। દેખિ પૂર બિધુ બાઢ઼ઇ જોઈ।।

दोहा/सोरठा
ભાગ છોટ અભિલાષુ બડ઼ કરઉએક બિસ્વાસ।
પૈહહિં સુખ સુનિ સુજન સબ ખલ કરહહિં ઉપહાસ।।8।।