छंद
ભએ પ્રગટ કૃપાલા દીનદયાલા કૌસલ્યા હિતકારી।
હરષિત મહતારી મુનિ મન હારી અદ્ભુત રૂપ બિચારી।।
લોચન અભિરામા તનુ ઘનસ્યામા નિજ આયુધ ભુજ ચારી।
ભૂષન બનમાલા નયન બિસાલા સોભાસિંધુ ખરારી।।
કહ દુઇ કર જોરી અસ્તુતિ તોરી કેહિ બિધિ કરૌં અનંતા।
માયા ગુન ગ્યાનાતીત અમાના બેદ પુરાન ભનંતા।।
કરુના સુખ સાગર સબ ગુન આગર જેહિ ગાવહિં શ્રુતિ સંતા।
સો મમ હિત લાગી જન અનુરાગી ભયઉ પ્રગટ શ્રીકંતા।।
બ્રહ્માંડ નિકાયા નિર્મિત માયા રોમ રોમ પ્રતિ બેદ કહૈ।
મમ ઉર સો બાસી યહ ઉપહાસી સુનત ધીર પતિ થિર ન રહૈ।।
ઉપજા જબ ગ્યાના પ્રભુ મુસકાના ચરિત બહુત બિધિ કીન્હ ચહૈ।
કહિ કથા સુહાઈ માતુ બુઝાઈ જેહિ પ્રકાર સુત પ્રેમ લહૈ।।
માતા પુનિ બોલી સો મતિ ડૌલી તજહુ તાત યહ રૂપા।
કીજૈ સિસુલીલા અતિ પ્રિયસીલા યહ સુખ પરમ અનૂપા।।
સુનિ બચન સુજાના રોદન ઠાના હોઇ બાલક સુરભૂપા।
યહ ચરિત જે ગાવહિં હરિપદ પાવહિં તે ન પરહિં ભવકૂપા।।

दोहा/सोरठा
બિપ્ર ધેનુ સુર સંત હિત લીન્હ મનુજ અવતાર।
નિજ ઇચ્છા નિર્મિત તનુ માયા ગુન ગો પાર।।192।।