चौपाई
તાત જનકતનયા યહ સોઈ। ધનુષજગ્ય જેહિ કારન હોઈ।।
પૂજન ગૌરિ સખીં લૈ આઈ। કરત પ્રકાસુ ફિરઇ ફુલવાઈ।।
જાસુ બિલોકિ અલોકિક સોભા। સહજ પુનીત મોર મનુ છોભા।।
સો સબુ કારન જાન બિધાતા। ફરકહિં સુભદ અંગ સુનુ ભ્રાતા।।
રઘુબંસિન્હ કર સહજ સુભાઊ। મનુ કુપંથ પગુ ધરઇ ન કાઊ।।
મોહિ અતિસય પ્રતીતિ મન કેરી। જેહિં સપનેહુપરનારિ ન હેરી।।
જિન્હ કૈ લહહિં ન રિપુ રન પીઠી। નહિં પાવહિં પરતિય મનુ ડીઠી।।
મંગન લહહિ ન જિન્હ કૈ નાહીં। તે નરબર થોરે જગ માહીં।।

दोहा/सोरठा
કરત બતકહિ અનુજ સન મન સિય રૂપ લોભાન।
મુખ સરોજ મકરંદ છબિ કરઇ મધુપ ઇવ પાન।।231।।