चौपाई
કહઉસુભાઉ સત્ય સિવ સાખી। ભરત ભૂમિ રહ રાઉરિ રાખી।।
તાત કુતરક કરહુ જનિ જાએ બૈર પેમ નહિ દુરઇ દુરાએ।
મુનિ ગન નિકટ બિહગ મૃગ જાહીં। બાધક બધિક બિલોકિ પરાહીં।।
હિત અનહિત પસુ પચ્છિઉ જાના। માનુષ તનુ ગુન ગ્યાન નિધાના।।
તાત તુમ્હહિ મૈં જાનઉનીકેં। કરૌં કાહ અસમંજસ જીકેં।।
રાખેઉ રાયસત્ય મોહિ ત્યાગી। તનુ પરિહરેઉ પેમ પન લાગી।।
તાસુ બચન મેટત મન સોચૂ। તેહિ તેં અધિક તુમ્હાર સોચૂ।।
તા પર ગુર મોહિ આયસુ દીન્હા। અવસિ જો કહહુ ચહઉસોઇ કીન્હા।।

दोहा/सोरठा
મનુ પ્રસન્ન કરિ સકુચ તજિ કહહુ કરૌં સોઇ આજુ।
સત્યસંધ રઘુબર બચન સુનિ ભા સુખી સમાજુ।।264।।