चौपाई
પરિહરિ બયરુ દેહુ બૈદેહી। ભજહુ કૃપાનિધિ પરમ સનેહી।।
તાકે બચન બાન સમ લાગે। કરિઆ મુહ કરિ જાહિ અભાગે।।
બૂઢ઼ ભએસિ ન ત મરતેઉતોહી। અબ જનિ નયન દેખાવસિ મોહી।।
તેહિ અપને મન અસ અનુમાના। બધ્યો ચહત એહિ કૃપાનિધાના।।
સો ઉઠિ ગયઉ કહત દુર્બાદા। તબ સકોપ બોલેઉ ઘનનાદા।।
કૌતુક પ્રાત દેખિઅહુ મોરા। કરિહઉબહુત કહૌં કા થોરા।।
સુનિ સુત બચન ભરોસા આવા। પ્રીતિ સમેત અંક બૈઠાવા।।
કરત બિચાર ભયઉ ભિનુસારા। લાગે કપિ પુનિ ચહૂદુઆરા।।
કોપિ કપિન્હ દુર્ઘટ ગઢ઼ુ ઘેરા। નગર કોલાહલુ ભયઉ ઘનેરા।।
બિબિધાયુધ ધર નિસિચર ધાએ। ગઢ઼ તે પર્બત સિખર ઢહાએ।।

छंद
ઢાહે મહીધર સિખર કોટિન્હ બિબિધ બિધિ ગોલા ચલે।
ઘહરાત જિમિ પબિપાત ગર્જત જનુ પ્રલય કે બાદલે।।
મર્કટ બિકટ ભટ જુટત કટત ન લટત તન જર્જર ભએ।
ગહિ સૈલ તેહિ ગઢ઼ પર ચલાવહિં જહસો તહનિસિચર હએ।।

दोहा/सोरठा
મેઘનાદ સુનિ શ્રવન અસ ગઢ઼ુ પુનિ છેંકા આઇ।
ઉતર્યો બીર દુર્ગ તેં સન્મુખ ચલ્યો બજાઇ।।49।।