चौपाई
દિન કેં અંત ફિરીં દોઉ અની। સમર ભઈ સુભટન્હ શ્રમ ઘની।।
રામ કૃપાકપિ દલ બલ બાઢ઼ા। જિમિ તૃન પાઇ લાગ અતિ ડાઢ઼ા।।
છીજહિં નિસિચર દિનુ અરુ રાતી। નિજ મુખ કહેં સુકૃત જેહિ ભાી।।
બહુ બિલાપ દસકંધર કરઈ। બંધુ સીસ પુનિ પુનિ ઉર ધરઈ।।
રોવહિં નારિ હૃદય હતિ પાની। તાસુ તેજ બલ બિપુલ બખાની।।
મેઘનાદ તેહિ અવસર આયઉ। કહિ બહુ કથા પિતા સમુઝાયઉ।।
દેખેહુ કાલિ મોરિ મનુસાઈ। અબહિં બહુત કા કરૌં બડ઼ાઈ।।
ઇષ્ટદેવ સૈં બલ રથ પાયઉ સો બલ તાત ન તોહિ દેખાયઉ।
એહિ બિધિ જલ્પત ભયઉ બિહાના। ચહુદુઆર લાગે કપિ નાના।।
ઇત કપિ ભાલુ કાલ સમ બીરા। ઉત રજનીચર અતિ રનધીરા।।
લરહિં સુભટ નિજ નિજ જય હેતૂ। બરનિ ન જાઇ સમર ખગકેતૂ।।

दोहा/सोरठा
મેઘનાદ માયામય રથ ચઢ઼િ ગયઉ અકાસ।।
ગર્જેઉ અટ્ટહાસ કરિ ભઇ કપિ કટકહિ ત્રાસ।।72।।