चौपाई
બિસરે ગૃહ સપનેહુસુધિ નાહીં। જિમિ પરદ્રોહ સંત મન માહી।।
તબ રઘુપતિ સબ સખા બોલાએ। આઇ સબન્હિ સાદર સિરુ નાએ।।
પરમ પ્રીતિ સમીપ બૈઠારે। ભગત સુખદ મૃદુ બચન ઉચારે।।
તુમ્હ અતિ કીન્હ મોરિ સેવકાઈ। મુખ પર કેહિ બિધિ કરૌં બડ઼ાઈ।।
તાતે મોહિ તુમ્હ અતિ પ્રિય લાગે। મમ હિત લાગિ ભવન સુખ ત્યાગે।।
અનુજ રાજ સંપતિ બૈદેહી। દેહ ગેહ પરિવાર સનેહી।।
સબ મમ પ્રિય નહિં તુમ્હહિ સમાના। મૃષા ન કહઉમોર યહ બાના।।
સબ કે પ્રિય સેવક યહ નીતી। મોરેં અધિક દાસ પર પ્રીતી।।

दोहा/सोरठा
અબ ગૃહ જાહુ સખા સબ ભજેહુ મોહિ દૃઢ઼ નેમ।
સદા સર્બગત સર્બહિત જાનિ કરેહુ અતિ પ્રેમ।।16।।