चौपाई
સોહમસ્મિ ઇતિ બૃત્તિ અખંડા। દીપ સિખા સોઇ પરમ પ્રચંડા।।
આતમ અનુભવ સુખ સુપ્રકાસા। તબ ભવ મૂલ ભેદ ભ્રમ નાસા।।
પ્રબલ અબિદ્યા કર પરિવારા। મોહ આદિ તમ મિટઇ અપારા।।
તબ સોઇ બુદ્ધિ પાઇ ઉિઆરા। ઉર ગૃહબૈઠિ ગ્રંથિ નિરુઆરા।।
છોરન ગ્રંથિ પાવ જૌં સોઈ। તબ યહ જીવ કૃતારથ હોઈ।।
છોરત ગ્રંથિ જાનિ ખગરાયા। બિઘ્ન અનેક કરઇ તબ માયા।।
રિદ્ધિ સિદ્ધિ પ્રેરઇ બહુ ભાઈ। બુદ્ધહિ લોભ દિખાવહિં આઈ।।
કલ બલ છલ કરિ જાહિં સમીપા। અંચલ બાત બુઝાવહિં દીપા।।
હોઇ બુદ્ધિ જૌં પરમ સયાની। તિન્હ તન ચિતવ ન અનહિત જાની।।
જૌં તેહિ બિઘ્ન બુદ્ધિ નહિં બાધી। તૌ બહોરિ સુર કરહિં ઉપાધી।।
ઇંદ્રીં દ્વાર ઝરોખા નાના। તહતહસુર બૈઠે કરિ થાના।।
આવત દેખહિં બિષય બયારી। તે હઠિ દેહી કપાટ ઉઘારી।।
જબ સો પ્રભંજન ઉર ગૃહજાઈ। તબહિં દીપ બિગ્યાન બુઝાઈ।।
ગ્રંથિ ન છૂટિ મિટા સો પ્રકાસા। બુદ્ધિ બિકલ ભઇ બિષય બતાસા।।
ઇંદ્રિન્હ સુરન્હ ન ગ્યાન સોહાઈ। બિષય ભોગ પર પ્રીતિ સદાઈ।।
બિષય સમીર બુદ્ધિ કૃત ભોરી। તેહિ બિધિ દીપ કો બાર બહોરી।।

दोहा/सोरठा
તબ ફિરિ જીવ બિબિધ બિધિ પાવઇ સંસૃતિ ક્લેસ।
હરિ માયા અતિ દુસ્તર તરિ ન જાઇ બિહગેસ।।118ક।।
કહત કઠિન સમુઝત કઠિન સાધન કઠિન બિબેક।
હોઇ ઘુનાચ્છર ન્યાય જૌં પુનિ પ્રત્યૂહ અનેક।।118ખ।।