चौपाई
ତେହି ଆଶ୍ରମହିଂ ମଦନ ଜବ ଗଯଊ| ନିଜ ମାଯାବସଂତ ନିରମଯଊ||
କୁସୁମିତ ବିବିଧ ବିଟପ ବହୁରଂଗା| କୂଜହିଂ କୋକିଲ ଗୁଂଜହି ଭୃଂଗା||
ଚଲୀ ସୁହାବନି ତ୍ରିବିଧ ବଯାରୀ| କାମ କୃସାନୁ ବଢ଼ାବନିହାରୀ||
ରଂଭାଦିକ ସୁରନାରି ନବୀନା | ସକଲ ଅସମସର କଲା ପ୍ରବୀନା||
କରହିଂ ଗାନ ବହୁ ତାନ ତରଂଗା| ବହୁବିଧି କ୍ରୀଡ଼ହି ପାନି ପତଂଗା||
ଦେଖି ସହାଯ ମଦନ ହରଷାନା| କୀନ୍ହେସି ପୁନି ପ୍ରପଂଚ ବିଧି ନାନା||
କାମ କଲା କଛୁ ମୁନିହି ନ ବ୍ଯାପୀ| ନିଜ ଭଯଡରେଉ ମନୋଭବ ପାପୀ||
ସୀମ କି ଚାି ସକଇ କୋଉ ତାସୁ| ବଡ଼ ରଖବାର ରମାପତି ଜାସୂ||
दोहा/सोरठा
ସହିତ ସହାଯ ସଭୀତ ଅତି ମାନି ହାରି ମନ ମୈନ|
ଗହେସି ଜାଇ ମୁନି ଚରନ ତବ କହି ସୁଠି ଆରତ ବୈନ||126||