चौपाई
ମେଘନାଦ କହୁପୁନି ହରାବା| ଦୀନ୍ହୀ ସିଖ ବଲୁ ବଯରୁ ବଢ଼ାବା||
ଜେ ସୁର ସମର ଧୀର ବଲବାନା| ଜିନ୍ହ କେଂ ଲରିବେ କର ଅଭିମାନା||
ତିନ୍ହହି ଜୀତି ରନ ଆନେସୁ ବାୀ| ଉଠି ସୁତ ପିତୁ ଅନୁସାସନ କାୀ||
ଏହି ବିଧି ସବହୀ ଅଗ୍ଯା ଦୀନ୍ହୀ| ଆପୁନୁ ଚଲେଉ ଗଦା କର ଲୀନ୍ହୀ||
ଚଲତ ଦସାନନ ଡୋଲତି ଅବନୀ| ଗର୍ଜତ ଗର୍ଭ ସ୍ତ୍ରବହିଂ ସୁର ରବନୀ||
ରାବନ ଆବତ ସୁନେଉ ସକୋହା| ଦେବନ୍ହ ତକେ ମେରୁ ଗିରି ଖୋହା||
ଦିଗପାଲନ୍ହ କେ ଲୋକ ସୁହାଏ| ସୂନେ ସକଲ ଦସାନନ ପାଏ||
ପୁନି ପୁନି ସିଂଘନାଦ କରି ଭାରୀ| ଦେଇ ଦେବତନ୍ହ ଗାରି ପଚାରୀ||
ରନ ମଦ ମତ୍ତ ଫିରଇ ଜଗ ଧାବା| ପ୍ରତିଭଟ ଖୌଜତ କତହୁନ ପାବା||
ରବି ସସି ପବନ ବରୁନ ଧନଧାରୀ| ଅଗିନି କାଲ ଜମ ସବ ଅଧିକାରୀ||
କିଂନର ସିଦ୍ଧ ମନୁଜ ସୁର ନାଗା| ହଠି ସବହୀ କେ ପଂଥହିଂ ଲାଗା||
ବ୍ରହ୍ମସୃଷ୍ଟି ଜହଲଗି ତନୁଧାରୀ| ଦସମୁଖ ବସବର୍ତୀ ନର ନାରୀ||
ଆଯସୁ କରହିଂ ସକଲ ଭଯଭୀତା| ନବହିଂ ଆଇ ନିତ ଚରନ ବିନୀତା||
दोहा/सोरठा
ଭୁଜବଲ ବିସ୍ବ ବସ୍ଯ କରି ରାଖେସି କୋଉ ନ ସୁତଂତ୍ର|
ମଂଡଲୀକ ମନି ରାବନ ରାଜ କରଇ ନିଜ ମଂତ୍ର||182(କ)||
ଦେବ ଜଚ୍ଛ ଗଂଧର୍ବ ନର କିଂନର ନାଗ କୁମାରି|
ଜୀତି ବରୀଂ ନିଜ ବାହୁବଲ ବହୁ ସୁଂଦର ବର ନାରି||182ଖ||