चौपाई
ବାଢ଼େ ଖଲ ବହୁ ଚୋର ଜୁଆରା| ଜେ ଲଂପଟ ପରଧନ ପରଦାରା||
ମାନହିଂ ମାତୁ ପିତା ନହିଂ ଦେବା| ସାଧୁନ୍ହ ସନ କରବାବହିଂ ସେବା||
ଜିନ୍ହ କେ ଯହ ଆଚରନ ଭବାନୀ| ତେ ଜାନେହୁ ନିସିଚର ସବ ପ୍ରାନୀ||
ଅତିସଯ ଦେଖି ଧର୍ମ କୈ ଗ୍ଲାନୀ| ପରମ ସଭୀତ ଧରା ଅକୁଲାନୀ||
ଗିରି ସରି ସିଂଧୁ ଭାର ନହିଂ ମୋହୀ| ଜସ ମୋହି ଗରୁଅ ଏକ ପରଦ୍ରୋହୀ||
ସକଲ ଧର୍ମ ଦେଖଇ ବିପରୀତା| କହି ନ ସକଇ ରାବନ ଭଯ ଭୀତା||
ଧେନୁ ରୂପ ଧରି ହୃଦଯବିଚାରୀ| ଗଈ ତହାଜହସୁର ମୁନି ଝାରୀ||
ନିଜ ସଂତାପ ସୁନାଏସି ରୋଈ| କାହୂ ତେଂ କଛୁ କାଜ ନ ହୋଈ||
छंद
ସୁର ମୁନି ଗଂଧର୍ବା ମିଲି କରି ସର୍ବା ଗେ ବିରଂଚି କେ ଲୋକା|
ସ ଗୋତନୁଧାରୀ ଭୂମି ବିଚାରୀ ପରମ ବିକଲ ଭଯ ସୋକା||
ବ୍ରହ୍ମାସବ ଜାନା ମନ ଅନୁମାନା ମୋର କଛୂ ନ ବସାଈ|
ଜା କରି ତୈଂ ଦାସୀ ସୋ ଅବିନାସୀ ହମରେଉ ତୋର ସହାଈ||
दोहा/सोरठा
ଧରନି ଧରହି ମନ ଧୀର କହ ବିରଂଚି ହରିପଦ ସୁମିରୁ|
ଜାନତ ଜନ କୀ ପୀର ପ୍ରଭୁ ଭଂଜିହି ଦାରୁନ ବିପତି||184||