चौपाई
ସମାଚାର କହି ଜନକ ସୁନାଏ| ଜେହି କାରନ ମହୀପ ସବ ଆଏ||
ସୁନତ ବଚନ ଫିରି ଅନତ ନିହାରେ| ଦେଖେ ଚାପଖଂଡ ମହି ଡାରେ||
ଅତି ରିସ ବୋଲେ ବଚନ କଠୋରା| କହୁ ଜଡ଼ ଜନକ ଧନୁଷ କୈ ତୋରା||
ବେଗି ଦେଖାଉ ମୂଢ଼ ନ ତ ଆଜୂ| ଉଲଟଉମହି ଜହଲହି ତବ ରାଜୂ||
ଅତି ଡରୁ ଉତରୁ ଦେତ ନୃପୁ ନାହୀଂ| କୁଟିଲ ଭୂପ ହରଷେ ମନ ମାହୀଂ||
ସୁର ମୁନି ନାଗ ନଗର ନର ନାରୀ||ସୋଚହିଂ ସକଲ ତ୍ରାସ ଉର ଭାରୀ||
ମନ ପଛିତାତି ସୀଯ ମହତାରୀ| ବିଧି ଅବ ସରୀ ବାତ ବିଗାରୀ||
ଭୃଗୁପତି କର ସୁଭାଉ ସୁନି ସୀତା| ଅରଧ ନିମେଷ କଲପ ସମ ବୀତା||
दोहा/सोरठा
ସଭଯ ବିଲୋକେ ଲୋଗ ସବ ଜାନି ଜାନକୀ ଭୀରୁ|
ହୃଦଯନ ହରଷୁ ବିଷାଦୁ କଛୁ ବୋଲେ ଶ୍ରୀରଘୁବୀରୁ||270||