चौपाई
ସୂଖହିଂ ଅଧର ଜରଇ ସବୁ ଅଂଗୂ| ମନହୁଦୀନ ମନିହୀନ ଭୁଅଂଗୂ||
ସରୁଷ ସମୀପ ଦୀଖି କୈକେଈ| ମାନହୁମୀଚୁ ଘରୀ ଗନି ଲେଈ||
କରୁନାମଯ ମୃଦୁ ରାମ ସୁଭାଊ| ପ୍ରଥମ ଦୀଖ ଦୁଖୁ ସୁନା ନ କାଊ||
ତଦପି ଧୀର ଧରି ସମଉ ବିଚାରୀ| ପୂୀ ମଧୁର ବଚନ ମହତାରୀ||
ମୋହି କହୁ ମାତୁ ତାତ ଦୁଖ କାରନ| କରିଅ ଜତନ ଜେହିଂ ହୋଇ ନିବାରନ||
ସୁନହୁ ରାମ ସବୁ କାରନ ଏହୂ| ରାଜହି ତୁମ ପର ବହୁତ ସନେହୂ||
ଦେନ କହେନ୍ହି ମୋହି ଦୁଇ ବରଦାନା| ମାଗେଉଜୋ କଛୁ ମୋହି ସୋହାନା|
ସୋ ସୁନି ଭଯଉ ଭୂପ ଉର ସୋଚୂ| ଛାଡ଼ି ନ ସକହିଂ ତୁମ୍ହାର ସୋଚୂ||
दोहा/सोरठा
ସୁତ ସନେହ ଇତ ବଚନୁ ଉତ ସଂକଟ ପରେଉ ନରେସୁ|
ସକହୁ ନ ଆଯସୁ ଧରହୁ ସିର ମେଟହୁ କଠିନ କଲେସୁ||40||