चौपाई
ଅଜସୁ ହୋଉ ଜଗ ସୁଜସୁ ନସାଊ| ନରକ ପରୌ ବରୁ ସୁରପୁରୁ ଜାଊ||
ସବ ଦୁଖ ଦୁସହ ସହାବହୁ ମୋହୀ| ଲୋଚନ ଓଟ ରାମୁ ଜନି ହୋଂହୀ||
ଅସ ମନ ଗୁନଇ ରାଉ ନହିଂ ବୋଲା| ପୀପର ପାତ ସରିସ ମନୁ ଡୋଲା||
ରଘୁପତି ପିତହି ପ୍ରେମବସ ଜାନୀ| ପୁନି କଛୁ କହିହି ମାତୁ ଅନୁମାନୀ||
ଦେସ କାଲ ଅବସର ଅନୁସାରୀ| ବୋଲେ ବଚନ ବିନୀତ ବିଚାରୀ||
ତାତ କହଉକଛୁ କରଉଢିଠାଈ| ଅନୁଚିତୁ ଛମବ ଜାନି ଲରିକାଈ||
ଅତି ଲଘୁ ବାତ ଲାଗି ଦୁଖୁ ପାବା| କାହୁନ ମୋହି କହି ପ୍ରଥମ ଜନାବା||
ଦେଖି ଗୋସାଇି ପୂିଉମାତା| ସୁନି ପ୍ରସଂଗୁ ଭଏ ସୀତଲ ଗାତା||
दोहा/सोरठा
ମଂଗଲ ସମଯ ସନେହ ବସ ସୋଚ ପରିହରିଅ ତାତ|
ଆଯସୁ ଦେଇଅ ହରଷି ହିଯକହି ପୁଲକେ ପ୍ରଭୁ ଗାତ||45||