चौपाई
ଅସ ବିଚାରି ଉର ଛାଡ଼ହୁ କୋହୂ| ସୋକ କଲଂକ କୋଠି ଜନି ହୋହୂ||
ଭରତହି ଅବସି ଦେହୁ ଜୁବରାଜୂ| କାନନ କାହ ରାମ କର କାଜୂ||
ନାହିନ ରାମୁ ରାଜ କେ ଭୂଖେ| ଧରମ ଧୁରୀନ ବିଷଯ ରସ ରୂଖେ||
ଗୁର ଗୃହ ବସହୁରାମୁ ତଜି ଗେହୂ| ନୃପ ସନ ଅସ ବରୁ ଦୂସର ଲେହୂ||
ଜୌଂ ନହିଂ ଲଗିହହୁ କହେଂ ହମାରେ| ନହିଂ ଲାଗିହି କଛୁ ହାଥ ତୁମ୍ହାରେ||
ଜୌଂ ପରିହାସ କୀନ୍ହି କଛୁ ହୋଈ| ତୌ କହି ପ୍ରଗଟ ଜନାବହୁ ସୋଈ||
ରାମ ସରିସ ସୁତ କାନନ ଜୋଗୂ| କାହ କହିହି ସୁନି ତୁମ୍ହ କହୁଲୋଗୂ||
ଉଠହୁ ବେଗି ସୋଇ କରହୁ ଉପାଈ| ଜେହି ବିଧି ସୋକୁ କଲଂକୁ ନସାଈ||
छंद
ଜେହି ଭାି ସୋକୁ କଲଂକୁ ଜାଇ ଉପାଯ କରି କୁଲ ପାଲହୀ|
ହଠି ଫେରୁ ରାମହି ଜାତ ବନ ଜନି ବାତ ଦୂସରି ଚାଲହୀ||
ଜିମି ଭାନୁ ବିନୁ ଦିନୁ ପ୍ରାନ ବିନୁ ତନୁ ଚଂଦ ବିନୁ ଜିମି ଜାମିନୀ|
ତିମି ଅବଧ ତୁଲସୀଦାସ ପ୍ରଭୁ ବିନୁ ସମୁଝି ଧୌଂ ଜିଯଭାମିନୀ||
दोहा/सोरठा
ସଖିନ୍ହ ସିଖାବନୁ ଦୀନ୍ହ ସୁନତ ମଧୁର ପରିନାମ ହିତ|
ତେଇକଛୁ କାନ ନ କୀନ୍ହ କୁଟିଲ ପ୍ରବୋଧୀ କୂବରୀ||50||