चौपाई
ଭରତହି ଦେଖି ମାତୁ ଉଠି ଧାଈ| ମୁରୁଛିତ ଅବନି ପରୀ ଝଇଆଈ||
ଦେଖତ ଭରତୁ ବିକଲ ଭଏ ଭାରୀ| ପରେ ଚରନ ତନ ଦସା ବିସାରୀ||
ମାତୁ ତାତ କହଦେହି ଦେଖାଈ| କହସିଯ ରାମୁ ଲଖନୁ ଦୋଉ ଭାଈ||
କୈକଇ କତ ଜନମୀ ଜଗ ମାଝା| ଜୌଂ ଜନମି ତ ଭଇ କାହେ ନ ବାା||
କୁଲ କଲଂକୁ ଜେହିଂ ଜନମେଉ ମୋହୀ| ଅପଜସ ଭାଜନ ପ୍ରିଯଜନ ଦ୍ରୋହୀ||
କୋ ତିଭୁବନ ମୋହି ସରିସ ଅଭାଗୀ| ଗତି ଅସି ତୋରି ମାତୁ ଜେହି ଲାଗୀ||
ପିତୁ ସୁରପୁର ବନ ରଘୁବର କେତୂ| ମୈଂ କେବଲ ସବ ଅନରଥ ହେତୁ||
ଧିଗ ମୋହି ଭଯଉବେନୁ ବନ ଆଗୀ| ଦୁସହ ଦାହ ଦୁଖ ଦୂଷନ ଭାଗୀ||
दोहा/सोरठा
ମାତୁ ଭରତ କେ ବଚନ ମୃଦୁ ସୁନି ସୁନି ଉଠୀ ସାରି||
ଲିଏ ଉଠାଇ ଲଗାଇ ଉର ଲୋଚନ ମୋଚତି ବାରି||164||