चौपाई
ଭଗତି ଜୋଗ ସୁନି ଅତି ସୁଖ ପାବା| ଲଛିମନ ପ୍ରଭୁ ଚରନନ୍ହି ସିରୁ ନାବା||
ଏହି ବିଧି ଗଏ କଛୁକ ଦିନ ବୀତୀ| କହତ ବିରାଗ ଗ୍ଯାନ ଗୁନ ନୀତୀ||
ସୂପନଖା ରାବନ କୈ ବହିନୀ| ଦୁଷ୍ଟ ହୃଦଯ ଦାରୁନ ଜସ ଅହିନୀ||
ପଂଚବଟୀ ସୋ ଗଇ ଏକ ବାରା| ଦେଖି ବିକଲ ଭଇ ଜୁଗଲ କୁମାରା||
ଭ୍ରାତା ପିତା ପୁତ୍ର ଉରଗାରୀ| ପୁରୁଷ ମନୋହର ନିରଖତ ନାରୀ||
ହୋଇ ବିକଲ ସକ ମନହି ନ ରୋକୀ| ଜିମି ରବିମନି ଦ୍ରବ ରବିହି ବିଲୋକୀ||
ରୁଚିର ରୁପ ଧରି ପ୍ରଭୁ ପହିଂ ଜାଈ| ବୋଲୀ ବଚନ ବହୁତ ମୁସୁକାଈ||
ତୁମ୍ହ ସମ ପୁରୁଷ ନ ମୋ ସମ ନାରୀ| ଯହ ସୋଗ ବିଧି ରଚା ବିଚାରୀ||
ମମ ଅନୁରୂପ ପୁରୁଷ ଜଗ ମାହୀଂ| ଦେଖେଉଖୋଜି ଲୋକ ତିହୁ ନାହୀଂ||
ତାତେ ଅବ ଲଗି ରହିଉକୁମାରୀ| ମନୁ ମାନା କଛୁ ତୁମ୍ହହି ନିହାରୀ||
ସୀତହି ଚିତଇ କହୀ ପ୍ରଭୁ ବାତା| ଅହଇ କୁଆର ମୋର ଲଘୁ ଭ୍ରାତା||
ଗଇ ଲଛିମନ ରିପୁ ଭଗିନୀ ଜାନୀ| ପ୍ରଭୁ ବିଲୋକି ବୋଲେ ମୃଦୁ ବାନୀ||
ସୁଂଦରି ସୁନୁ ମୈଂ ଉନ୍ହ କର ଦାସା| ପରାଧୀନ ନହିଂ ତୋର ସୁପାସା||
ପ୍ରଭୁ ସମର୍ଥ କୋସଲପୁର ରାଜା| ଜୋ କଛୁ କରହିଂ ଉନହି ସବ ଛାଜା||
ସେବକ ସୁଖ ଚହ ମାନ ଭିଖାରୀ| ବ୍ଯସନୀ ଧନ ସୁଭ ଗତି ବିଭିଚାରୀ||
ଲୋଭୀ ଜସୁ ଚହ ଚାର ଗୁମାନୀ| ନଭ ଦୁହି ଦୂଧ ଚହତ ଏ ପ୍ରାନୀ||
ପୁନି ଫିରି ରାମ ନିକଟ ସୋ ଆଈ| ପ୍ରଭୁ ଲଛିମନ ପହିଂ ବହୁରି ପଠାଈ||
ଲଛିମନ କହା ତୋହି ସୋ ବରଈ| ଜୋ ତୃନ ତୋରି ଲାଜ ପରିହରଈ||
ତବ ଖିସିଆନି ରାମ ପହିଂ ଗଈ| ରୂପ ଭଯଂକର ପ୍ରଗଟତ ଭଈ||
ସୀତହି ସଭଯ ଦେଖି ରଘୁରାଈ| କହା ଅନୁଜ ସନ ସଯନ ବୁଝାଈ||
दोहा/सोरठा
ଲଛିମନ ଅତି ଲାଘବସୋ ନାକ କାନ ବିନୁ କୀନ୍ହି|
ତାକେ କର ରାବନ କହମନୌ ଚୁନୌତୀ ଦୀନ୍ହି||17||