चौपाई
ତ୍ରିଜଟା ସନ ବୋଲୀ କର ଜୋରୀ| ମାତୁ ବିପତି ସଂଗିନି ତୈଂ ମୋରୀ||
ତଜୌଂ ଦେହ କରୁ ବେଗି ଉପାଈ| ଦୁସହୁ ବିରହୁ ଅବ ନହିଂ ସହି ଜାଈ||
ଆନି କାଠ ରଚୁ ଚିତା ବନାଈ| ମାତୁ ଅନଲ ପୁନି ଦେହି ଲଗାଈ||
ସତ୍ଯ କରହି ମମ ପ୍ରୀତି ସଯାନୀ| ସୁନୈ କୋ ଶ୍ରବନ ସୂଲ ସମ ବାନୀ||
ସୁନତ ବଚନ ପଦ ଗହି ସମୁଝାଏସି| ପ୍ରଭୁ ପ୍ରତାପ ବଲ ସୁଜସୁ ସୁନାଏସି||
ନିସି ନ ଅନଲ ମିଲ ସୁନୁ ସୁକୁମାରୀ| ଅସ କହି ସୋ ନିଜ ଭବନ ସିଧାରୀ||
କହ ସୀତା ବିଧି ଭା ପ୍ରତିକୂଲା| ମିଲହି ନ ପାବକ ମିଟିହି ନ ସୂଲା||
ଦେଖିଅତ ପ୍ରଗଟ ଗଗନ ଅଂଗାରା| ଅବନି ନ ଆବତ ଏକଉ ତାରା||
ପାବକମଯ ସସି ସ୍ତ୍ରବତ ନ ଆଗୀ| ମାନହୁମୋହି ଜାନି ହତଭାଗୀ||
ସୁନହି ବିନଯ ମମ ବିଟପ ଅସୋକା| ସତ୍ଯ ନାମ କରୁ ହରୁ ମମ ସୋକା||
ନୂତନ କିସଲଯ ଅନଲ ସମାନା| ଦେହି ଅଗିନି ଜନି କରହି ନିଦାନା||
ଦେଖି ପରମ ବିରହାକୁଲ ସୀତା| ସୋ ଛନ କପିହି କଲପ ସମ ବୀତା||
दोहा/सोरठा
କପି କରି ହୃଦଯବିଚାର ଦୀନ୍ହି ମୁଦ୍ରିକା ଡାରୀ ତବ|
ଜନୁ ଅସୋକ ଅଂଗାର ଦୀନ୍ହି ହରଷି ଉଠି କର ଗହେଉ||12||