चौपाई
କହକୋସଲାଧୀସ ଦ୍ବୌ ଭ୍ରାତା| ଧନ୍ବୀ ସକଲ ଲୋକ ବିଖ୍ଯାତା||
କହନଲ ନୀଲ ଦୁବିଦ ସୁଗ୍ରୀବା| ଅଂଗଦ ହନୂମଂତ ବଲ ସୀଂବା||
କହାବିଭୀଷନୁ ଭ୍ରାତାଦ୍ରୋହୀ| ଆଜୁ ସବହି ହଠି ମାରଉଓହୀ||
ଅସ କହି କଠିନ ବାନ ସଂଧାନେ| ଅତିସଯ କ୍ରୋଧ ଶ୍ରବନ ଲଗି ତାନେ||
ସର ସମୁହ ସୋ ଛାଡ଼ୈ ଲାଗା| ଜନୁ ସପଚ୍ଛ ଧାବହିଂ ବହୁ ନାଗା||
ଜହତହପରତ ଦେଖିଅହିଂ ବାନର| ସନ୍ମୁଖ ହୋଇ ନ ସକେ ତେହି ଅବସର||
ଜହତହଭାଗି ଚଲେ କପି ରୀଛା| ବିସରୀ ସବହି ଜୁଦ୍ଧ କୈ ଈଛା||
ସୋ କପି ଭାଲୁ ନ ରନ ମହଦେଖା| କୀନ୍ହେସି ଜେହି ନ ପ୍ରାନ ଅବସେଷା||
छंद
ଧରି କୁଧର ଖଂଡ ପ୍ରଚଂଡ କର୍କଟ ଭାଲୁ ଗଢ଼ ପର ଡାରହୀଂ|
ଝପଟହିଂ ଚରନ ଗହି ପଟକି ମହି ଭଜି ଚଲତ ବହୁରି ପଚାରହୀଂ||
ଅତି ତରଲ ତରୁନ ପ୍ରତାପ ତରପହିଂ ତମକି ଗଢ଼ ଚଢ଼ି ଚଢ଼ି ଗଏ|
କପି ଭାଲୁ ଚଢ଼ି ମଂଦିରନ୍ହ ଜହତହରାମ ଜସୁ ଗାବତ ଭଏ||
ଢାହେ ମହୀଧର ସିଖର କୋଟିନ୍ହ ବିବିଧ ବିଧି ଗୋଲା ଚଲେ|
ଘହରାତ ଜିମି ପବିପାତ ଗର୍ଜତ ଜନୁ ପ୍ରଲଯ କେ ବାଦଲେ||
ମର୍କଟ ବିକଟ ଭଟ ଜୁଟତ କଟତ ନ ଲଟତ ତନ ଜର୍ଜର ଭଏ|
ଗହି ସୈଲ ତେହି ଗଢ଼ ପର ଚଲାବହିଂ ଜହସୋ ତହନିସିଚର ହଏ||
दोहा/सोरठा
ଦସ ଦସ ସର ସବ ମାରେସି ପରେ ଭୂମି କପି ବୀର|
ସିଂହନାଦ କରି ଗର୍ଜା ମେଘନାଦ ବଲ ଧୀର||50||