चौपाई
ଗ୍ଯାନ ବିବେକ ବିରତି ବିଗ୍ଯାନା| ମୁନି ଦୁର୍ଲଭ ଗୁନ ଜେ ଜଗ ନାନା||
ଆଜୁ ଦେଉସବ ସଂସଯ ନାହୀଂ| ମାଗୁ ଜୋ ତୋହି ଭାବ ମନ ମାହୀଂ||
ସୁନି ପ୍ରଭୁ ବଚନ ଅଧିକ ଅନୁରାଗେଉ ମନ ଅନୁମାନ କରନ ତବ ଲାଗେଊ|
ପ୍ରଭୁ କହ ଦେନ ସକଲ ସୁଖ ସହୀ| ଭଗତି ଆପନୀ ଦେନ ନ କହୀ||
ଭଗତି ହୀନ ଗୁନ ସବ ସୁଖ ଐସେ| ଲବନ ବିନା ବହୁ ବିଂଜନ ଜୈସେ||
ଭଜନ ହୀନ ସୁଖ କବନେ କାଜା| ଅସ ବିଚାରି ବୋଲେଉଖଗରାଜା||
ଜୌଂ ପ୍ରଭୁ ହୋଇ ପ୍ରସନ୍ନ ବର ଦେହୂ| ମୋ ପର କରହୁ କୃପା ଅରୁ ନେହୂ||
ମନ ଭାବତ ବର ମାଗଉସ୍ବାମୀ| ତୁମ୍ହ ଉଦାର ଉର ଅଂତରଜାମୀ||
दोहा/सोरठा
ଅବିରଲ ଭଗତି ବିସୁଧ୍ଦ ତବ ଶ୍ରୁତି ପୁରାନ ଜୋ ଗାବ|
ଜେହି ଖୋଜତ ଜୋଗୀସ ମୁନି ପ୍ରଭୁ ପ୍ରସାଦ କୋଉ ପାବ||84(କ)||
ଭଗତ କଲ୍ପତରୁ ପ୍ରନତ ହିତ କୃପା ସିଂଧୁ ସୁଖ ଧାମ|
ସୋଇ ନିଜ ଭଗତି ମୋହି ପ୍ରଭୁ ଦେହୁ ଦଯା କରି ରାମ||84(ଖ)||