चौपाई
ਸਤੀਂ ਸਮੁਝਿ ਰਘੁਬੀਰ ਪ੍ਰਭਾਊ। ਭਯ ਬਸ ਸਿਵ ਸਨ ਕੀਨ੍ਹ ਦੁਰਾਊ।।
ਕਛੁ ਨ ਪਰੀਛਾ ਲੀਨ੍ਹਿ ਗੋਸਾਈ। ਕੀਨ੍ਹ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਤੁਮ੍ਹਾਰਿਹਿ ਨਾਈ।।
ਜੋ ਤੁਮ੍ਹ ਕਹਾ ਸੋ ਮਰਿਸ਼ਾ ਨ ਹੋਈ। ਮੋਰੇਂ ਮਨ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਅਤਿ ਸੋਈ।।
ਤਬ ਸਂਕਰ ਦੇਖੇਉ ਧਰਿ ਧ੍ਯਾਨਾ। ਸਤੀਂ ਜੋ ਕੀਨ੍ਹ ਚਰਿਤ ਸਬ ਜਾਨਾ।।
ਬਹੁਰਿ ਰਾਮਮਾਯਹਿ ਸਿਰੁ ਨਾਵਾ। ਪ੍ਰੇਰਿ ਸਤਿਹਿ ਜੇਹਿਂ ਝੂ ਕਹਾਵਾ।।
ਹਰਿ ਇਚ੍ਛਾ ਭਾਵੀ ਬਲਵਾਨਾ। ਹਰਿਦਯਬਿਚਾਰਤ ਸਂਭੁ ਸੁਜਾਨਾ।।
ਸਤੀਂ ਕੀਨ੍ਹ ਸੀਤਾ ਕਰ ਬੇਸ਼ਾ। ਸਿਵ ਉਰ ਭਯਉ ਬਿਸ਼ਾਦ ਬਿਸੇਸ਼ਾ।।
ਜੌਂ ਅਬ ਕਰਉਸਤੀ ਸਨ ਪ੍ਰੀਤੀ। ਮਿਟਇ ਭਗਤਿ ਪਥੁ ਹੋਇ ਅਨੀਤੀ।।

दोहा/सोरठा
ਪਰਮ ਪੁਨੀਤ ਨ ਜਾਇ ਤਜਿ ਕਿਏਪ੍ਰੇਮ ਬਡ਼ ਪਾਪੁ।
ਪ੍ਰਗਟਿ ਨ ਕਹਤ ਮਹੇਸੁ ਕਛੁ ਹਰਿਦਯਅਧਿਕ ਸਂਤਾਪੁ।।56।।