चौपाई
ਪਿਤਾ ਭਵਨ ਜਬ ਗਈ ਭਵਾਨੀ। ਦਚ੍ਛ ਤ੍ਰਾਸ ਕਾਹੁਨ ਸਨਮਾਨੀ।।
ਸਾਦਰ ਭਲੇਹਿਂ ਮਿਲੀ ਏਕ ਮਾਤਾ। ਭਗਿਨੀਂ ਮਿਲੀਂ ਬਹੁਤ ਮੁਸੁਕਾਤਾ।।
ਦਚ੍ਛ ਨ ਕਛੁ ਪੂਛੀ ਕੁਸਲਾਤਾ। ਸਤਿਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਜਰੇ ਸਬ ਗਾਤਾ।।
ਸਤੀਂ ਜਾਇ ਦੇਖੇਉ ਤਬ ਜਾਗਾ। ਕਤਹੁਨ ਦੀਖ ਸਂਭੁ ਕਰ ਭਾਗਾ।।
ਤਬ ਚਿਤ ਚਢ਼ੇਉ ਜੋ ਸਂਕਰ ਕਹੇਊ। ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਮਾਨੁ ਸਮੁਝਿ ਉਰ ਦਹੇਊ।।
ਪਾਛਿਲ ਦੁਖੁ ਨ ਹਰਿਦਯਅਸ ਬ੍ਯਾਪਾ। ਜਸ ਯਹ ਭਯਉ ਮਹਾ ਪਰਿਤਾਪਾ।।
ਜਦ੍ਯਪਿ ਜਗ ਦਾਰੁਨ ਦੁਖ ਨਾਨਾ। ਸਬ ਤੇਂ ਕਠਿਨ ਜਾਤਿ ਅਵਮਾਨਾ।।
ਸਮੁਝਿ ਸੋ ਸਤਿਹਿ ਭਯਉ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧਾ। ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਜਨਨੀਂ ਕੀਨ੍ਹ ਪ੍ਰਬੋਧਾ।।

दोहा/सोरठा
ਸਿਵ ਅਪਮਾਨੁ ਨ ਜਾਇ ਸਹਿ ਹਰਿਦਯਨ ਹੋਇ ਪ੍ਰਬੋਧ।
ਸਕਲ ਸਭਹਿ ਹਠਿ ਹਟਕਿ ਤਬ ਬੋਲੀਂ ਬਚਨ ਸਕ੍ਰੋਧ।।63।।