चौपाई
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਸਂਭੁ ਸਾਸ ਸਮੁਝਾਈ। ਗਵਨੀ ਭਵਨ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਨਾਈ।।
ਜਨਨੀਂ ਉਮਾ ਬੋਲਿ ਤਬ ਲੀਨ੍ਹੀ। ਲੈ ਉਛਂਗ ਸੁਂਦਰ ਸਿਖ ਦੀਨ੍ਹੀ।।
ਕਰੇਹੁ ਸਦਾ ਸਂਕਰ ਪਦ ਪੂਜਾ। ਨਾਰਿਧਰਮੁ ਪਤਿ ਦੇਉ ਨ ਦੂਜਾ।।
ਬਚਨ ਕਹਤ ਭਰੇ ਲੋਚਨ ਬਾਰੀ। ਬਹੁਰਿ ਲਾਇ ਉਰ ਲੀਨ੍ਹਿ ਕੁਮਾਰੀ।।
ਕਤ ਬਿਧਿ ਸਰਿਜੀਂ ਨਾਰਿ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਪਰਾਧੀਨ ਸਪਨੇਹੁਸੁਖੁ ਨਾਹੀਂ।।
ਭੈ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਕਲ ਮਹਤਾਰੀ। ਧੀਰਜੁ ਕੀਨ੍ਹ ਕੁਸਮਯ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਮਿਲਤਿ ਪਰਤਿ ਗਹਿ ਚਰਨਾ। ਪਰਮ ਪ੍ਰੇਮ ਕਛੁ ਜਾਇ ਨ ਬਰਨਾ।।
ਸਬ ਨਾਰਿਨ੍ਹ ਮਿਲਿ ਭੇਟਿ ਭਵਾਨੀ। ਜਾਇ ਜਨਨਿ ਉਰ ਪੁਨਿ ਲਪਟਾਨੀ।।

छंद
ਜਨਨਿਹਿ ਬਹੁਰਿ ਮਿਲਿ ਚਲੀ ਉਚਿਤ ਅਸੀਸ ਸਬ ਕਾਹੂਦਈਂ।
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਬਿਲੋਕਤਿ ਮਾਤੁ ਤਨ ਤਬ ਸਖੀਂ ਲੈ ਸਿਵ ਪਹਿਂ ਗਈ।।
ਜਾਚਕ ਸਕਲ ਸਂਤੋਸ਼ਿ ਸਂਕਰੁ ਉਮਾ ਸਹਿਤ ਭਵਨ ਚਲੇ।
ਸਬ ਅਮਰ ਹਰਸ਼ੇ ਸੁਮਨ ਬਰਸ਼ਿ ਨਿਸਾਨ ਨਭ ਬਾਜੇ ਭਲੇ।।

दोहा/सोरठा
ਚਲੇ ਸਂਗ ਹਿਮਵਂਤੁ ਤਬ ਪਹੁਾਵਨ ਅਤਿ ਹੇਤੁ।
ਬਿਬਿਧ ਭਾਿ ਪਰਿਤੋਸ਼ੁ ਕਰਿ ਬਿਦਾ ਕੀਨ੍ਹ ਬਰਿਸ਼ਕੇਤੁ।।102।।