चौपाई
ਦੇਖਿ ਰੂਪ ਮੁਨਿ ਬਿਰਤਿ ਬਿਸਾਰੀ। ਬਡ਼ੀ ਬਾਰ ਲਗਿ ਰਹੇ ਨਿਹਾਰੀ।।
ਲਚ੍ਛਨ ਤਾਸੁ ਬਿਲੋਕਿ ਭੁਲਾਨੇ। ਹਰਿਦਯਹਰਸ਼ ਨਹਿਂ ਪ੍ਰਗਟ ਬਖਾਨੇ।।
ਜੋ ਏਹਿ ਬਰਇ ਅਮਰ ਸੋਇ ਹੋਈ। ਸਮਰਭੂਮਿ ਤੇਹਿ ਜੀਤ ਨ ਕੋਈ।।
ਸੇਵਹਿਂ ਸਕਲ ਚਰਾਚਰ ਤਾਹੀ। ਬਰਇ ਸੀਲਨਿਧਿ ਕਨ੍ਯਾ ਜਾਹੀ।।
ਲਚ੍ਛਨ ਸਬ ਬਿਚਾਰਿ ਉਰ ਰਾਖੇ। ਕਛੁਕ ਬਨਾਇ ਭੂਪ ਸਨ ਭਾਸ਼ੇ।।
ਸੁਤਾ ਸੁਲਚ੍ਛਨ ਕਹਿ ਨਰਿਪ ਪਾਹੀਂ। ਨਾਰਦ ਚਲੇ ਸੋਚ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਕਰੌਂ ਜਾਇ ਸੋਇ ਜਤਨ ਬਿਚਾਰੀ। ਜੇਹਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮੋਹਿ ਬਰੈ ਕੁਮਾਰੀ।।
ਜਪ ਤਪ ਕਛੁ ਨ ਹੋਇ ਤੇਹਿ ਕਾਲਾ। ਹੇ ਬਿਧਿ ਮਿਲਇ ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਬਾਲਾ।।

दोहा/सोरठा
ਏਹਿ ਅਵਸਰ ਚਾਹਿਅ ਪਰਮ ਸੋਭਾ ਰੂਪ ਬਿਸਾਲ।
ਜੋ ਬਿਲੋਕਿ ਰੀਝੈ ਕੁਅਿ ਤਬ ਮੇਲੈ ਜਯਮਾਲ।।131।।