चौपाई
ਇਂਦ੍ਰਜੀਤ ਸਨ ਜੋ ਕਛੁ ਕਹੇਊ। ਸੋ ਸਬ ਜਨੁ ਪਹਿਲੇਹਿਂ ਕਰਿ ਰਹੇਊ।।
ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਜਿਨ੍ਹ ਕਹੁਆਯਸੁ ਦੀਨ੍ਹਾ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਰ ਚਰਿਤ ਸੁਨਹੁ ਜੋ ਕੀਨ੍ਹਾ।।
ਦੇਖਤ ਭੀਮਰੂਪ ਸਬ ਪਾਪੀ। ਨਿਸਿਚਰ ਨਿਕਰ ਦੇਵ ਪਰਿਤਾਪੀ।।
ਕਰਹਿ ਉਪਦ੍ਰਵ ਅਸੁਰ ਨਿਕਾਯਾ। ਨਾਨਾ ਰੂਪ ਧਰਹਿਂ ਕਰਿ ਮਾਯਾ।।
ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਹੋਇ ਧਰ੍ਮ ਨਿਰ੍ਮੂਲਾ। ਸੋ ਸਬ ਕਰਹਿਂ ਬੇਦ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲਾ।।
ਜੇਹਿਂ ਜੇਹਿਂ ਦੇਸ ਧੇਨੁ ਦ੍ਵਿਜ ਪਾਵਹਿਂ। ਨਗਰ ਗਾਉਪੁਰ ਆਗਿ ਲਗਾਵਹਿਂ।।
ਸੁਭ ਆਚਰਨ ਕਤਹੁਨਹਿਂ ਹੋਈ। ਦੇਵ ਬਿਪ੍ਰ ਗੁਰੂ ਮਾਨ ਨ ਕੋਈ।।
ਨਹਿਂ ਹਰਿਭਗਤਿ ਜਗ੍ਯ ਤਪ ਗ੍ਯਾਨਾ। ਸਪਨੇਹੁਸੁਨਿਅ ਨ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾ।।

छंद
ਜਪ ਜੋਗ ਬਿਰਾਗਾ ਤਪ ਮਖ ਭਾਗਾ ਸ਼੍ਰਵਨ ਸੁਨਇ ਦਸਸੀਸਾ।
ਆਪੁਨੁ ਉਠਿ ਧਾਵਇ ਰਹੈ ਨ ਪਾਵਇ ਧਰਿ ਸਬ ਘਾਲਇ ਖੀਸਾ।।
ਅਸ ਭ੍ਰਸ਼੍ਟ ਅਚਾਰਾ ਭਾ ਸਂਸਾਰਾ ਧਰ੍ਮ ਸੁਨਿਅ ਨਹਿ ਕਾਨਾ।
ਤੇਹਿ ਬਹੁਬਿਧਿ ਤ੍ਰਾਸਇ ਦੇਸ ਨਿਕਾਸਇ ਜੋ ਕਹ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾ।।

दोहा/सोरठा
ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਇ ਅਨੀਤਿ ਘੋਰ ਨਿਸਾਚਰ ਜੋ ਕਰਹਿਂ।
ਹਿਂਸਾ ਪਰ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਿਨ੍ਹ ਕੇ ਪਾਪਹਿ ਕਵਨਿ ਮਿਤਿ।।183।।