चौपाई
ਕਹਹੁ ਨਾਥ ਸੁਂਦਰ ਦੋਉ ਬਾਲਕ। ਮੁਨਿਕੁਲ ਤਿਲਕ ਕਿ ਨਰਿਪਕੁਲ ਪਾਲਕ।।
ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਜੋ ਨਿਗਮ ਨੇਤਿ ਕਹਿ ਗਾਵਾ। ਉਭਯ ਬੇਸ਼ ਧਰਿ ਕੀ ਸੋਇ ਆਵਾ।।
ਸਹਜ ਬਿਰਾਗਰੁਪ ਮਨੁ ਮੋਰਾ। ਥਕਿਤ ਹੋਤ ਜਿਮਿ ਚਂਦ ਚਕੋਰਾ।।
ਤਾਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਪੂਛਉਸਤਿਭਾਊ। ਕਹਹੁ ਨਾਥ ਜਨਿ ਕਰਹੁ ਦੁਰਾਊ।।
ਇਨ੍ਹਹਿ ਬਿਲੋਕਤ ਅਤਿ ਅਨੁਰਾਗਾ। ਬਰਬਸ ਬ੍ਰਹ੍ਮਸੁਖਹਿ ਮਨ ਤ੍ਯਾਗਾ।।
ਕਹ ਮੁਨਿ ਬਿਹਸਿ ਕਹੇਹੁ ਨਰਿਪ ਨੀਕਾ। ਬਚਨ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਨ ਹੋਇ ਅਲੀਕਾ।।
ਏ ਪ੍ਰਿਯ ਸਬਹਿ ਜਹਾਲਗਿ ਪ੍ਰਾਨੀ। ਮਨ ਮੁਸੁਕਾਹਿਂ ਰਾਮੁ ਸੁਨਿ ਬਾਨੀ।।
ਰਘੁਕੁਲ ਮਨਿ ਦਸਰਥ ਕੇ ਜਾਏ। ਮਮ ਹਿਤ ਲਾਗਿ ਨਰੇਸ ਪਠਾਏ।।

दोहा/सोरठा
ਰਾਮੁ ਲਖਨੁ ਦੋਉ ਬਂਧੁਬਰ ਰੂਪ ਸੀਲ ਬਲ ਧਾਮ।
ਮਖ ਰਾਖੇਉ ਸਬੁ ਸਾਖਿ ਜਗੁ ਜਿਤੇ ਅਸੁਰ ਸਂਗ੍ਰਾਮ।।216।।