चौपाई
ਮੁਨਿ ਤਵ ਚਰਨ ਦੇਖਿ ਕਹ ਰਾਊ। ਕਹਿ ਨ ਸਕਉਨਿਜ ਪੁਨ੍ਯ ਪ੍ਰਾਭਾਊ।।
ਸੁਂਦਰ ਸ੍ਯਾਮ ਗੌਰ ਦੋਉ ਭ੍ਰਾਤਾ। ਆਨਹੂ ਕੇ ਆਨ ਦਾਤਾ।।
ਇਨ੍ਹ ਕੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਰਸਪਰ ਪਾਵਨਿ। ਕਹਿ ਨ ਜਾਇ ਮਨ ਭਾਵ ਸੁਹਾਵਨਿ।।
ਸੁਨਹੁ ਨਾਥ ਕਹ ਮੁਦਿਤ ਬਿਦੇਹੂ। ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਜੀਵ ਇਵ ਸਹਜ ਸਨੇਹੂ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਚਿਤਵ ਨਰਨਾਹੂ। ਪੁਲਕ ਗਾਤ ਉਰ ਅਧਿਕ ਉਛਾਹੂ।।
ਮ੍ਰੁਨਿਹਿ ਪ੍ਰਸਂਸਿ ਨਾਇ ਪਦ ਸੀਸੂ। ਚਲੇਉ ਲਵਾਇ ਨਗਰ ਅਵਨੀਸੂ।।
ਸੁਂਦਰ ਸਦਨੁ ਸੁਖਦ ਸਬ ਕਾਲਾ। ਤਹਾਬਾਸੁ ਲੈ ਦੀਨ੍ਹ ਭੁਆਲਾ।।
ਕਰਿ ਪੂਜਾ ਸਬ ਬਿਧਿ ਸੇਵਕਾਈ। ਗਯਉ ਰਾਉ ਗਰਿਹ ਬਿਦਾ ਕਰਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਰਿਸ਼ਯ ਸਂਗ ਰਘੁਬਂਸ ਮਨਿ ਕਰਿ ਭੋਜਨੁ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮੁ।
ਬੈਠੇ ਪ੍ਰਭੁ ਭ੍ਰਾਤਾ ਸਹਿਤ ਦਿਵਸੁ ਰਹਾ ਭਰਿ ਜਾਮੁ।।217।।