चौपाई
ਬੋਲੀ ਅਪਰ ਕਹੇਹੁ ਸਖਿ ਨੀਕਾ। ਏਹਿਂ ਬਿਆਹ ਅਤਿ ਹਿਤ ਸਬਹੀਂ ਕਾ।।
ਕੋਉ ਕਹ ਸਂਕਰ ਚਾਪ ਕਠੋਰਾ। ਏ ਸ੍ਯਾਮਲ ਮਰਿਦੁਗਾਤ ਕਿਸੋਰਾ।।
ਸਬੁ ਅਸਮਂਜਸ ਅਹਇ ਸਯਾਨੀ। ਯਹ ਸੁਨਿ ਅਪਰ ਕਹਇ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਸਖਿ ਇਨ੍ਹ ਕਹਕੋਉ ਕੋਉ ਅਸ ਕਹਹੀਂ। ਬਡ਼ ਪ੍ਰਭਾਉ ਦੇਖਤ ਲਘੁ ਅਹਹੀਂ।।
ਪਰਸਿ ਜਾਸੁ ਪਦ ਪਂਕਜ ਧੂਰੀ। ਤਰੀ ਅਹਲ੍ਯਾ ਕਰਿਤ ਅਘ ਭੂਰੀ।।
ਸੋ ਕਿ ਰਹਿਹਿ ਬਿਨੁ ਸਿਵਧਨੁ ਤੋਰੇਂ। ਯਹ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਪਰਿਹਰਿਅ ਨ ਭੋਰੇਂ।।
ਜੇਹਿਂ ਬਿਰਂਚਿ ਰਚਿ ਸੀਯ ਸਾਰੀ। ਤੇਹਿਂ ਸ੍ਯਾਮਲ ਬਰੁ ਰਚੇਉ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਤਾਸੁ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਸਬ ਹਰਸ਼ਾਨੀਂ। ਐਸੇਇ ਹੋਉ ਕਹਹਿਂ ਮੁਦੁ ਬਾਨੀ।।

दोहा/सोरठा
ਹਿਯਹਰਸ਼ਹਿਂ ਬਰਸ਼ਹਿਂ ਸੁਮਨ ਸੁਮੁਖਿ ਸੁਲੋਚਨਿ ਬਰਿਂਦ।
ਜਾਹਿਂ ਜਹਾਜਹਬਂਧੁ ਦੋਉ ਤਹਤਹਪਰਮਾਨਂਦ।।223।।