चौपाई
ਨਰਿਪ ਭੁਜਬਲ ਬਿਧੁ ਸਿਵਧਨੁ ਰਾਹੂ। ਗਰੁਅ ਕਠੋਰ ਬਿਦਿਤ ਸਬ ਕਾਹੂ।।
ਰਾਵਨੁ ਬਾਨੁ ਮਹਾਭਟ ਭਾਰੇ। ਦੇਖਿ ਸਰਾਸਨ ਗਵਿਂ ਸਿਧਾਰੇ।।
ਸੋਇ ਪੁਰਾਰਿ ਕੋਦਂਡੁ ਕਠੋਰਾ। ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਆਜੁ ਜੋਇ ਤੋਰਾ।।
ਤ੍ਰਿਭੁਵਨ ਜਯ ਸਮੇਤ ਬੈਦੇਹੀ।।ਬਿਨਹਿਂ ਬਿਚਾਰ ਬਰਇ ਹਠਿ ਤੇਹੀ।।
ਸੁਨਿ ਪਨ ਸਕਲ ਭੂਪ ਅਭਿਲਾਸ਼ੇ। ਭਟਮਾਨੀ ਅਤਿਸਯ ਮਨ ਮਾਖੇ।।
ਪਰਿਕਰ ਬਾਿ ਉਠੇ ਅਕੁਲਾਈ। ਚਲੇ ਇਸ਼੍ਟਦੇਵਨ੍ਹ ਸਿਰ ਨਾਈ।।
ਤਮਕਿ ਤਾਕਿ ਤਕਿ ਸਿਵਧਨੁ ਧਰਹੀਂ। ਉਠਇ ਨ ਕੋਟਿ ਭਾਿ ਬਲੁ ਕਰਹੀਂ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਕੇ ਕਛੁ ਬਿਚਾਰੁ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਚਾਪ ਸਮੀਪ ਮਹੀਪ ਨ ਜਾਹੀਂ।।

दोहा/सोरठा
ਤਮਕਿ ਧਰਹਿਂ ਧਨੁ ਮੂਢ਼ ਨਰਿਪ ਉਠਇ ਨ ਚਲਹਿਂ ਲਜਾਇ।
ਮਨਹੁਪਾਇ ਭਟ ਬਾਹੁਬਲੁ ਅਧਿਕੁ ਅਧਿਕੁ ਗਰੁਆਇ।।250।।