चौपाई
ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਿਰ ਧਰਿ ਮੁਨਿਬਰ ਬਾਨੀ। ਬਡ਼ਭਾਗਿਨਿ ਆਪੁਹਿ ਅਨੁਮਾਨੀ।।
ਕਹਹਿਂ ਪਰਸਪਰ ਸਿਧਿ ਸਮੁਦਾਈ। ਅਤੁਲਿਤ ਅਤਿਥਿ ਰਾਮ ਲਘੁ ਭਾਈ।।
ਮੁਨਿ ਪਦ ਬਂਦਿ ਕਰਿਅ ਸੋਇ ਆਜੂ। ਹੋਇ ਸੁਖੀ ਸਬ ਰਾਜ ਸਮਾਜੂ।।
ਅਸ ਕਹਿ ਰਚੇਉ ਰੁਚਿਰ ਗਰਿਹ ਨਾਨਾ। ਜੇਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਬਿਲਖਾਹਿਂ ਬਿਮਾਨਾ।।
ਭੋਗ ਬਿਭੂਤਿ ਭੂਰਿ ਭਰਿ ਰਾਖੇ। ਦੇਖਤ ਜਿਨ੍ਹਹਿ ਅਮਰ ਅਭਿਲਾਸ਼ੇ।।
ਦਾਸੀਂ ਦਾਸ ਸਾਜੁ ਸਬ ਲੀਨ੍ਹੇਂ। ਜੋਗਵਤ ਰਹਹਿਂ ਮਨਹਿ ਮਨੁ ਦੀਨ੍ਹੇਂ।।
ਸਬ ਸਮਾਜੁ ਸਜਿ ਸਿਧਿ ਪਲ ਮਾਹੀਂ। ਜੇ ਸੁਖ ਸੁਰਪੁਰ ਸਪਨੇਹੁਨਾਹੀਂ।।
ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਬਾਸ ਦਿਏ ਸਬ ਕੇਹੀ। ਸੁਂਦਰ ਸੁਖਦ ਜਥਾ ਰੁਚਿ ਜੇਹੀ।।

दोहा/सोरठा
ਬਹੁਰਿ ਸਪਰਿਜਨ ਭਰਤ ਕਹੁਰਿਸ਼ਿ ਅਸ ਆਯਸੁ ਦੀਨ੍ਹ।
ਬਿਧਿ ਬਿਸਮਯ ਦਾਯਕੁ ਬਿਭਵ ਮੁਨਿਬਰ ਤਪਬਲ ਕੀਨ੍ਹ।।214।।