चौपाई
ਬਿਸ਼ਈ ਜੀਵ ਪਾਇ ਪ੍ਰਭੁਤਾਈ। ਮੂਢ਼ ਮੋਹ ਬਸ ਹੋਹਿਂ ਜਨਾਈ।।
ਭਰਤੁ ਨੀਤਿ ਰਤ ਸਾਧੁ ਸੁਜਾਨਾ। ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਪ੍ਰੇਮ ਸਕਲ ਜਗੁ ਜਾਨਾ।।
ਤੇਊ ਆਜੁ ਰਾਮ ਪਦੁ ਪਾਈ। ਚਲੇ ਧਰਮ ਮਰਜਾਦ ਮੇਟਾਈ।।
ਕੁਟਿਲ ਕੁਬਂਧ ਕੁਅਵਸਰੁ ਤਾਕੀ। ਜਾਨਿ ਰਾਮ ਬਨਵਾਸ ਏਕਾਕੀ।।
ਕਰਿ ਕੁਮਂਤ੍ਰੁ ਮਨ ਸਾਜਿ ਸਮਾਜੂ। ਆਏ ਕਰੈ ਅਕਂਟਕ ਰਾਜੂ।।
ਕੋਟਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਲਪਿ ਕੁਟਲਾਈ। ਆਏ ਦਲ ਬਟੋਰਿ ਦੋਉ ਭਾਈ।।
ਜੌਂ ਜਿਯਹੋਤਿ ਨ ਕਪਟ ਕੁਚਾਲੀ। ਕੇਹਿ ਸੋਹਾਤਿ ਰਥ ਬਾਜਿ ਗਜਾਲੀ।।
ਭਰਤਹਿ ਦੋਸੁ ਦੇਇ ਕੋ ਜਾਏ ਜਗ ਬੌਰਾਇ ਰਾਜ ਪਦੁ ਪਾਏ।

दोहा/सोरठा
ਸਸਿ ਗੁਰ ਤਿਯ ਗਾਮੀ ਨਘੁਸ਼ੁ ਚਢ਼ੇਉ ਭੂਮਿਸੁਰ ਜਾਨ।
ਲੋਕ ਬੇਦ ਤੇਂ ਬਿਮੁਖ ਭਾ ਅਧਮ ਨ ਬੇਨ ਸਮਾਨ।।228।।