चौपाई
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਕਥਾ ਕਹਹਿ ਬਹੁ ਭਾੀ ਗਿਰਿ ਕਂਦਰਾਸੁਨੀ ਸਂਪਾਤੀ।।
ਬਾਹੇਰ ਹੋਇ ਦੇਖਿ ਬਹੁ ਕੀਸਾ। ਮੋਹਿ ਅਹਾਰ ਦੀਨ੍ਹ ਜਗਦੀਸਾ।।
ਆਜੁ ਸਬਹਿ ਕਹਭਚ੍ਛਨ ਕਰਊ ਦਿਨ ਬਹੁ ਚਲੇ ਅਹਾਰ ਬਿਨੁ ਮਰਊ।
ਕਬਹੁਨ ਮਿਲ ਭਰਿ ਉਦਰ ਅਹਾਰਾ। ਆਜੁ ਦੀਨ੍ਹ ਬਿਧਿ ਏਕਹਿਂ ਬਾਰਾ।।
ਡਰਪੇ ਗੀਧ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਕਾਨਾ। ਅਬ ਭਾ ਮਰਨ ਸਤ੍ਯ ਹਮ ਜਾਨਾ।।
ਕਪਿ ਸਬ ਉਠੇ ਗੀਧ ਕਹਦੇਖੀ। ਜਾਮਵਂਤ ਮਨ ਸੋਚ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਕਹ ਅਂਗਦ ਬਿਚਾਰਿ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਧਨ੍ਯ ਜਟਾਯੂ ਸਮ ਕੋਉ ਨਾਹੀਂ।।
ਰਾਮ ਕਾਜ ਕਾਰਨ ਤਨੁ ਤ੍ਯਾਗੀ । ਹਰਿ ਪੁਰ ਗਯਉ ਪਰਮ ਬਡ਼ ਭਾਗੀ।।
ਸੁਨਿ ਖਗ ਹਰਸ਼ ਸੋਕ ਜੁਤ ਬਾਨੀ । ਆਵਾ ਨਿਕਟ ਕਪਿਨ੍ਹ ਭਯ ਮਾਨੀ।।
ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਅਭਯ ਕਰਿ ਪੂਛੇਸਿ ਜਾਈ। ਕਥਾ ਸਕਲ ਤਿਨ੍ਹ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਈ।।
ਸੁਨਿ ਸਂਪਾਤਿ ਬਂਧੁ ਕੈ ਕਰਨੀ। ਰਘੁਪਤਿ ਮਹਿਮਾ ਬਧੁਬਿਧਿ ਬਰਨੀ।।

दोहा/सोरठा
ਮੋਹਿ ਲੈ ਜਾਹੁ ਸਿਂਧੁਤਟ ਦੇਉਤਿਲਾਂਜਲਿ ਤਾਹਿ ।
ਬਚਨ ਸਹਾਇ ਕਰਵਿ ਮੈਂ ਪੈਹਹੁ ਖੋਜਹੁ ਜਾਹਿ ।।27।।