चौपाई
ਕਾਟਤ ਬਢ਼ਹਿਂ ਸੀਸ ਸਮੁਦਾਈ। ਜਿਮਿ ਪ੍ਰਤਿ ਲਾਭ ਲੋਭ ਅਧਿਕਾਈ।।
ਮਰਇ ਨ ਰਿਪੁ ਸ਼੍ਰਮ ਭਯਉ ਬਿਸੇਸ਼ਾ। ਰਾਮ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਤਨ ਤਬ ਦੇਖਾ।।
ਉਮਾ ਕਾਲ ਮਰ ਜਾਕੀਂ ਈਛਾ। ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਜਨ ਕਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਰੀਛਾ।।
ਸੁਨੁ ਸਰਬਗ੍ਯ ਚਰਾਚਰ ਨਾਯਕ। ਪ੍ਰਨਤਪਾਲ ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਸੁਖਦਾਯਕ।।
ਨਾਭਿਕੁਂਡ ਪਿਯੂਸ਼ ਬਸ ਯਾਕੇਂ। ਨਾਥ ਜਿਅਤ ਰਾਵਨੁ ਬਲ ਤਾਕੇਂ।।
ਸੁਨਤ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਬਚਨ ਕਰਿਪਾਲਾ। ਹਰਸ਼ਿ ਗਹੇ ਕਰ ਬਾਨ ਕਰਾਲਾ।।
ਅਸੁਭ ਹੋਨ ਲਾਗੇ ਤਬ ਨਾਨਾ। ਰੋਵਹਿਂ ਖਰ ਸਰਿਕਾਲ ਬਹੁ ਸ੍ਵਾਨਾ।।
ਬੋਲਹਿ ਖਗ ਜਗ ਆਰਤਿ ਹੇਤੂ। ਪ੍ਰਗਟ ਭਏ ਨਭ ਜਹਤਹਕੇਤੂ।।
ਦਸ ਦਿਸਿ ਦਾਹ ਹੋਨ ਅਤਿ ਲਾਗਾ। ਭਯਉ ਪਰਬ ਬਿਨੁ ਰਬਿ ਉਪਰਾਗਾ।।
ਮਂਦੋਦਰਿ ਉਰ ਕਂਪਤਿ ਭਾਰੀ। ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਸ੍ਤ੍ਰਵਹਿਂ ਨਯਨ ਮਗ ਬਾਰੀ।।

छंद
ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਰੁਦਹਿਂ ਪਬਿਪਾਤ ਨਭ ਅਤਿ ਬਾਤ ਬਹ ਡੋਲਤਿ ਮਹੀ।
ਬਰਸ਼ਹਿਂ ਬਲਾਹਕ ਰੁਧਿਰ ਕਚ ਰਜ ਅਸੁਭ ਅਤਿ ਸਕ ਕੋ ਕਹੀ।।
ਉਤਪਾਤ ਅਮਿਤ ਬਿਲੋਕਿ ਨਭ ਸੁਰ ਬਿਕਲ ਬੋਲਹਿ ਜਯ ਜਏ।
ਸੁਰ ਸਭਯ ਜਾਨਿ ਕਰਿਪਾਲ ਰਘੁਪਤਿ ਚਾਪ ਸਰ ਜੋਰਤ ਭਏ।।

दोहा/सोरठा
ਖੈਚਿ ਸਰਾਸਨ ਸ਼੍ਰਵਨ ਲਗਿ ਛਾਡ਼ੇ ਸਰ ਏਕਤੀਸ।
ਰਘੁਨਾਯਕ ਸਾਯਕ ਚਲੇ ਮਾਨਹੁਕਾਲ ਫਨੀਸ।।102।।