चौपाई
ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਬਚਨ ਸੀਸ ਧਰਿ ਸੀਤਾ। ਬੋਲੀ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਪੁਨੀਤਾ।।
ਲਛਿਮਨ ਹੋਹੁ ਧਰਮ ਕੇ ਨੇਗੀ। ਪਾਵਕ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਬੇਗੀ।।
ਸੁਨਿ ਲਛਿਮਨ ਸੀਤਾ ਕੈ ਬਾਨੀ। ਬਿਰਹ ਬਿਬੇਕ ਧਰਮ ਨਿਤਿ ਸਾਨੀ।।
ਲੋਚਨ ਸਜਲ ਜੋਰਿ ਕਰ ਦੋਊ। ਪ੍ਰਭੁ ਸਨ ਕਛੁ ਕਹਿ ਸਕਤ ਨ ਓਊ।।
ਦੇਖਿ ਰਾਮ ਰੁਖ ਲਛਿਮਨ ਧਾਏ। ਪਾਵਕ ਪ੍ਰਗਟਿ ਕਾਠ ਬਹੁ ਲਾਏ।।
ਪਾਵਕ ਪ੍ਰਬਲ ਦੇਖਿ ਬੈਦੇਹੀ। ਹਰਿਦਯਹਰਸ਼ ਨਹਿਂ ਭਯ ਕਛੁ ਤੇਹੀ।।
ਜੌਂ ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਮਮ ਉਰ ਮਾਹੀਂ। ਤਜਿ ਰਘੁਬੀਰ ਆਨ ਗਤਿ ਨਾਹੀਂ।।
ਤੌ ਕਰਿਸਾਨੁ ਸਬ ਕੈ ਗਤਿ ਜਾਨਾ। ਮੋ ਕਹੁਹੋਉ ਸ਼੍ਰੀਖਂਡ ਸਮਾਨਾ।।

छंद
ਸ਼੍ਰੀਖਂਡ ਸਮ ਪਾਵਕ ਪ੍ਰਬੇਸ ਕਿਯੋ ਸੁਮਿਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੈਥਿਲੀ।
ਜਯ ਕੋਸਲੇਸ ਮਹੇਸ ਬਂਦਿਤ ਚਰਨ ਰਤਿ ਅਤਿ ਨਿਰ੍ਮਲੀ।।
ਪ੍ਰਤਿਬਿਂਬ ਅਰੁ ਲੌਕਿਕ ਕਲਂਕ ਪ੍ਰਚਂਡ ਪਾਵਕ ਮਹੁਜਰੇ।
ਪ੍ਰਭੁ ਚਰਿਤ ਕਾਹੁਨ ਲਖੇ ਨਭ ਸੁਰ ਸਿਦ੍ਧ ਮੁਨਿ ਦੇਖਹਿਂ ਖਰੇ।।1।।
ਧਰਿ ਰੂਪ ਪਾਵਕ ਪਾਨਿ ਗਹਿ ਸ਼੍ਰੀ ਸਤ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਜਗ ਬਿਦਿਤ ਜੋ।
ਜਿਮਿ ਛੀਰਸਾਗਰ ਇਂਦਿਰਾ ਰਾਮਹਿ ਸਮਰ੍ਪੀ ਆਨਿ ਸੋ।।
ਸੋ ਰਾਮ ਬਾਮ ਬਿਭਾਗ ਰਾਜਤਿ ਰੁਚਿਰ ਅਤਿ ਸੋਭਾ ਭਲੀ।
ਨਵ ਨੀਲ ਨੀਰਜ ਨਿਕਟ ਮਾਨਹੁਕਨਕ ਪਂਕਜ ਕੀ ਕਲੀ।।2।।

दोहा/सोरठा
ਬਰਸ਼ਹਿਂ ਸੁਮਨ ਹਰਸ਼ਿ ਸੁਨ ਬਾਜਹਿਂ ਗਗਨ ਨਿਸਾਨ।
ਗਾਵਹਿਂ ਕਿਂਨਰ ਸੁਰਬਧੂ ਨਾਚਹਿਂ ਚਢ਼ੀਂ ਬਿਮਾਨ।।109ਕ।।
ਜਨਕਸੁਤਾ ਸਮੇਤ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਭਾ ਅਮਿਤ ਅਪਾਰ।
ਦੇਖਿ ਭਾਲੁ ਕਪਿ ਹਰਸ਼ੇ ਜਯ ਰਘੁਪਤਿ ਸੁਖ ਸਾਰ।।109ਖ।।