चौपाई
ਏਹਿ ਤਨ ਕਰ ਫਲ ਬਿਸ਼ਯ ਨ ਭਾਈ। ਸ੍ਵਰ੍ਗਉ ਸ੍ਵਲ੍ਪ ਅਂਤ ਦੁਖਦਾਈ।।
ਨਰ ਤਨੁ ਪਾਇ ਬਿਸ਼ਯਮਨ ਦੇਹੀਂ। ਪਲਟਿ ਸੁਧਾ ਤੇ ਸਠ ਬਿਸ਼ ਲੇਹੀਂ।।
ਤਾਹਿ ਕਬਹੁਭਲ ਕਹਇ ਨ ਕੋਈ। ਗੁਂਜਾ ਗ੍ਰਹਇ ਪਰਸ ਮਨਿ ਖੋਈ।।
ਆਕਰ ਚਾਰਿ ਲਚ੍ਛ ਚੌਰਾਸੀ। ਜੋਨਿ ਭ੍ਰਮਤ ਯਹ ਜਿਵ ਅਬਿਨਾਸੀ।।
ਫਿਰਤ ਸਦਾ ਮਾਯਾ ਕਰ ਪ੍ਰੇਰਾ। ਕਾਲ ਕਰ੍ਮ ਸੁਭਾਵ ਗੁਨ ਘੇਰਾ।।
ਕਬਹੁ ਕਰਿ ਕਰੁਨਾ ਨਰ ਦੇਹੀ। ਦੇਤ ਈਸ ਬਿਨੁ ਹੇਤੁ ਸਨੇਹੀ।।
ਨਰ ਤਨੁ ਭਵ ਬਾਰਿਧਿ ਕਹੁਬੇਰੋ। ਸਨ੍ਮੁਖ ਮਰੁਤ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਮੇਰੋ।।
ਕਰਨਧਾਰ ਸਦਗੁਰ ਦਰਿਢ਼ ਨਾਵਾ। ਦੁਰ੍ਲਭ ਸਾਜ ਸੁਲਭ ਕਰਿ ਪਾਵਾ।।

दोहा/सोरठा
ਜੋ ਨ ਤਰੈ ਭਵ ਸਾਗਰ ਨਰ ਸਮਾਜ ਅਸ ਪਾਇ।
ਸੋ ਕਰਿਤ ਨਿਂਦਕ ਮਂਦਮਤਿ ਆਤ੍ਮਾਹਨ ਗਤਿ ਜਾਇ।।44।।