चौपाई
પુનિ સિયરામ લખન કર જોરી। જમુનહિ કીન્હ પ્રનામુ બહોરી।।
ચલે સસીય મુદિત દોઉ ભાઈ। રબિતનુજા કઇ કરત બડ઼ાઈ।।
પથિક અનેક મિલહિં મગ જાતા। કહહિં સપ્રેમ દેખિ દોઉ ભ્રાતા।।
રાજ લખન સબ અંગ તુમ્હારેં। દેખિ સોચુ અતિ હૃદય હમારેં।।
મારગ ચલહુ પયાદેહિ પાએ જ્યોતિષુ ઝૂઠ હમારેં ભાએ।
અગમુ પંથ ગિરિ કાનન ભારી। તેહિ મહસાથ નારિ સુકુમારી।।
કરિ કેહરિ બન જાઇ ન જોઈ। હમ સ ચલહિ જો આયસુ હોઈ।।
જાબ જહાલગિ તહપહુાઈ। ફિરબ બહોરિ તુમ્હહિ સિરુ નાઈ।।

चौपाई
কবহুকি দুখ সব কর হিত তাকেং৷ তেহি কি দরিদ্র পরস মনি জাকেং৷৷
পরদ্রোহী কী হোহিং নিসংকা৷ কামী পুনি কি রহহিং অকলংকা৷৷
বংস কি রহ দ্বিজ অনহিত কীন্হেং৷ কর্ম কি হোহিং স্বরূপহি চীন্হেং৷৷
কাহূ সুমতি কি খল স জামী৷ সুভ গতি পাব কি পরত্রিয গামী৷৷
ভব কি পরহিং পরমাত্মা বিংদক৷ সুখী কি হোহিং কবহুহরিনিংদক৷৷
রাজু কি রহই নীতি বিনু জানেং৷ অঘ কি রহহিং হরিচরিত বখানেং৷৷
পাবন জস কি পুন্য বিনু হোঈ৷ বিনু অঘ অজস কি পাবই কোঈ৷৷
লাভু কি কিছু হরি ভগতি সমানা৷ জেহি গাবহিং শ্রুতি সংত পুরানা৷৷

चौपाई
পুনি সিযরাম লখন কর জোরী৷ জমুনহি কীন্হ প্রনামু বহোরী৷৷
চলে সসীয মুদিত দোউ ভাঈ৷ রবিতনুজা কই করত বড়াঈ৷৷
পথিক অনেক মিলহিং মগ জাতা৷ কহহিং সপ্রেম দেখি দোউ ভ্রাতা৷৷
রাজ লখন সব অংগ তুম্হারেং৷ দেখি সোচু অতি হৃদয হমারেং৷৷
মারগ চলহু পযাদেহি পাএ জ্যোতিষু ঝূঠ হমারেং ভাএ৷
অগমু পংথ গিরি কানন ভারী৷ তেহি মহসাথ নারি সুকুমারী৷৷
করি কেহরি বন জাই ন জোঈ৷ হম স চলহি জো আযসু হোঈ৷৷
জাব জহালগি তহপহুাঈ৷ ফিরব বহোরি তুম্হহি সিরু নাঈ৷৷

चौपाई
कबहुँ कि दुख सब कर हित ताकें। तेहि कि दरिद्र परस मनि जाकें।।
परद्रोही की होहिं निसंका। कामी पुनि कि रहहिं अकलंका।।
बंस कि रह द्विज अनहित कीन्हें। कर्म कि होहिं स्वरूपहि चीन्हें।।
काहू सुमति कि खल सँग जामी। सुभ गति पाव कि परत्रिय गामी।।
भव कि परहिं परमात्मा बिंदक। सुखी कि होहिं कबहुँ हरिनिंदक।।
राजु कि रहइ नीति बिनु जानें। अघ कि रहहिं हरिचरित बखानें।।
पावन जस कि पुन्य बिनु होई। बिनु अघ अजस कि पावइ कोई।।
लाभु कि किछु हरि भगति समाना। जेहि गावहिं श्रुति संत पुराना।।

चौपाई
पुनि सियँ राम लखन कर जोरी। जमुनहि कीन्ह प्रनामु बहोरी।।
चले ससीय मुदित दोउ भाई। रबितनुजा कइ करत बड़ाई।।
पथिक अनेक मिलहिं मग जाता। कहहिं सप्रेम देखि दोउ भ्राता।।
राज लखन सब अंग तुम्हारें। देखि सोचु अति हृदय हमारें।।
मारग चलहु पयादेहि पाएँ। ज्योतिषु झूठ हमारें भाएँ।।
अगमु पंथ गिरि कानन भारी। तेहि महँ साथ नारि सुकुमारी।।
करि केहरि बन जाइ न जोई। हम सँग चलहि जो आयसु होई।।
जाब जहाँ लगि तहँ पहुँचाई। फिरब बहोरि तुम्हहि सिरु नाई।।

दोहा/सोरठा