चौपाई
સુનુ ગિરિજા હરિચરિત સુહાએ। બિપુલ બિસદ નિગમાગમ ગાએ।।
હરિ અવતાર હેતુ જેહિ હોઈ। ઇદમિત્થં કહિ જાઇ ન સોઈ।।
રામ અર્તક્ય બુદ્ધિ મન બાની। મત હમાર અસ સુનહિ સયાની।।
તદપિ સંત મુનિ બેદ પુરાના। જસ કછુ કહહિં સ્વમતિ અનુમાના।।
તસ મૈં સુમુખિ સુનાવઉતોહી। સમુઝિ પરઇ જસ કારન મોહી।।
જબ જબ હોઇ ધરમ કૈ હાની। બાઢહિં અસુર અધમ અભિમાની।।
કરહિં અનીતિ જાઇ નહિં બરની। સીદહિં બિપ્ર ધેનુ સુર ધરની।।
તબ તબ પ્રભુ ધરિ બિબિધ સરીરા। હરહિ કૃપાનિધિ સજ્જન પીરા।।

चौपाई
প্রভু হনুমংতহি কহা বুঝাঈ৷ ধরি বটু রূপ অবধপুর জাঈ৷৷
ভরতহি কুসল হমারি সুনাএহু৷ সমাচার লৈ তুম্হ চলি আএহু৷৷
তুরত পবনসুত গবনত ভযউ৷ তব প্রভু ভরদ্বাজ পহিং গযঊ৷৷
নানা বিধি মুনি পূজা কীন্হী৷ অস্তুতী করি পুনি আসিষ দীন্হী৷৷
মুনি পদ বংদি জুগল কর জোরী৷ চঢ়ি বিমান প্রভু চলে বহোরী৷৷
ইহানিষাদ সুনা প্রভু আএ৷ নাব নাব কহলোগ বোলাএ৷৷
সুরসরি নাঘি জান তব আযো৷ উতরেউ তট প্রভু আযসু পাযো৷৷
তব সীতাপূজী সুরসরী৷ বহু প্রকার পুনি চরনন্হি পরী৷৷
দীন্হি অসীস হরষি মন গংগা৷ সুংদরি তব অহিবাত অভংগা৷৷

चौपाई
সুনু গিরিজা হরিচরিত সুহাএ৷ বিপুল বিসদ নিগমাগম গাএ৷৷
হরি অবতার হেতু জেহি হোঈ৷ ইদমিত্থং কহি জাই ন সোঈ৷৷
রাম অর্তক্য বুদ্ধি মন বানী৷ মত হমার অস সুনহি সযানী৷৷
তদপি সংত মুনি বেদ পুরানা৷ জস কছু কহহিং স্বমতি অনুমানা৷৷
তস মৈং সুমুখি সুনাবউতোহী৷ সমুঝি পরই জস কারন মোহী৷৷
জব জব হোই ধরম কৈ হানী৷ বাঢহিং অসুর অধম অভিমানী৷৷
করহিং অনীতি জাই নহিং বরনী৷ সীদহিং বিপ্র ধেনু সুর ধরনী৷৷
তব তব প্রভু ধরি বিবিধ সরীরা৷ হরহি কৃপানিধি সজ্জন পীরা৷৷

चौपाई
प्रभु हनुमंतहि कहा बुझाई। धरि बटु रूप अवधपुर जाई।।
भरतहि कुसल हमारि सुनाएहु। समाचार लै तुम्ह चलि आएहु।।
तुरत पवनसुत गवनत भयउ। तब प्रभु भरद्वाज पहिं गयऊ।।
नाना बिधि मुनि पूजा कीन्ही। अस्तुती करि पुनि आसिष दीन्ही।।
मुनि पद बंदि जुगल कर जोरी। चढ़ि बिमान प्रभु चले बहोरी।।
इहाँ निषाद सुना प्रभु आए। नाव नाव कहँ लोग बोलाए।।
सुरसरि नाघि जान तब आयो। उतरेउ तट प्रभु आयसु पायो।।
तब सीताँ पूजी सुरसरी। बहु प्रकार पुनि चरनन्हि परी।।
दीन्हि असीस हरषि मन गंगा। सुंदरि तव अहिवात अभंगा।।

चौपाई
सुनु गिरिजा हरिचरित सुहाए। बिपुल बिसद निगमागम गाए।।
हरि अवतार हेतु जेहि होई। इदमित्थं कहि जाइ न सोई।।
राम अर्तक्य बुद्धि मन बानी। मत हमार अस सुनहि सयानी।।
तदपि संत मुनि बेद पुराना। जस कछु कहहिं स्वमति अनुमाना।।
तस मैं सुमुखि सुनावउँ तोही। समुझि परइ जस कारन मोही।।
जब जब होइ धरम कै हानी। बाढहिं असुर अधम अभिमानी।।
करहिं अनीति जाइ नहिं बरनी। सीदहिं बिप्र धेनु सुर धरनी।।
तब तब प्रभु धरि बिबिध सरीरा। हरहि कृपानिधि सज्जन पीरा।।

दोहा/सोरठा