चौपाई
pitā bhavana jaba gaī bhavānī. daccha trāsa kāhuom na sanamānī..
sādara bhalēhiṃ milī ēka mātā. bhaginīṃ milīṃ bahuta musukātā..
daccha na kachu pūchī kusalātā. satihi bilōki jarē saba gātā..
satīṃ jāi dēkhēu taba jāgā. katahuom na dīkha saṃbhu kara bhāgā..
taba cita caḍhaēu jō saṃkara kahēū. prabhu apamānu samujhi ura dahēū..
pāchila dukhu na hṛdayaom asa byāpā. jasa yaha bhayau mahā paritāpā..
jadyapi jaga dāruna dukha nānā. saba tēṃ kaṭhina jāti avamānā..

चौपाई
ਭਲ ਨ ਕੀਨ੍ਹ ਤੈਂ ਨਿਸਿਚਰ ਨਾਹਾ। ਅਬ ਮੋਹਿ ਆਇ ਜਗਾਏਹਿ ਕਾਹਾ।।
ਅਜਹੂਤਾਤ ਤ੍ਯਾਗਿ ਅਭਿਮਾਨਾ। ਭਜਹੁ ਰਾਮ ਹੋਇਹਿ ਕਲ੍ਯਾਨਾ।।
ਹੈਂ ਦਸਸੀਸ ਮਨੁਜ ਰਘੁਨਾਯਕ। ਜਾਕੇ ਹਨੂਮਾਨ ਸੇ ਪਾਯਕ।।
ਅਹਹ ਬਂਧੁ ਤੈਂ ਕੀਨ੍ਹਿ ਖੋਟਾਈ। ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਮੋਹਿ ਨ ਸੁਨਾਏਹਿ ਆਈ।।
ਕੀਨ੍ਹੇਹੁ ਪ੍ਰਭੂ ਬਿਰੋਧ ਤੇਹਿ ਦੇਵਕ। ਸਿਵ ਬਿਰਂਚਿ ਸੁਰ ਜਾਕੇ ਸੇਵਕ।।
ਨਾਰਦ ਮੁਨਿ ਮੋਹਿ ਗ੍ਯਾਨ ਜੋ ਕਹਾ। ਕਹਤੇਉਤੋਹਿ ਸਮਯ ਨਿਰਬਹਾ।।
ਅਬ ਭਰਿ ਅਂਕ ਭੇਂਟੁ ਮੋਹਿ ਭਾਈ। ਲੋਚਨ ਸੂਫਲ ਕਰੌ ਮੈਂ ਜਾਈ।।
ਸ੍ਯਾਮ ਗਾਤ ਸਰਸੀਰੁਹ ਲੋਚਨ। ਦੇਖੌਂ ਜਾਇ ਤਾਪ ਤ੍ਰਯ ਮੋਚਨ।।

चौपाई
ਪਿਤਾ ਭਵਨ ਜਬ ਗਈ ਭਵਾਨੀ। ਦਚ੍ਛ ਤ੍ਰਾਸ ਕਾਹੁਨ ਸਨਮਾਨੀ।।
ਸਾਦਰ ਭਲੇਹਿਂ ਮਿਲੀ ਏਕ ਮਾਤਾ। ਭਗਿਨੀਂ ਮਿਲੀਂ ਬਹੁਤ ਮੁਸੁਕਾਤਾ।।
ਦਚ੍ਛ ਨ ਕਛੁ ਪੂਛੀ ਕੁਸਲਾਤਾ। ਸਤਿਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਜਰੇ ਸਬ ਗਾਤਾ।।
ਸਤੀਂ ਜਾਇ ਦੇਖੇਉ ਤਬ ਜਾਗਾ। ਕਤਹੁਨ ਦੀਖ ਸਂਭੁ ਕਰ ਭਾਗਾ।।
ਤਬ ਚਿਤ ਚਢ਼ੇਉ ਜੋ ਸਂਕਰ ਕਹੇਊ। ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਮਾਨੁ ਸਮੁਝਿ ਉਰ ਦਹੇਊ।।
ਪਾਛਿਲ ਦੁਖੁ ਨ ਹਰਿਦਯਅਸ ਬ੍ਯਾਪਾ। ਜਸ ਯਹ ਭਯਉ ਮਹਾ ਪਰਿਤਾਪਾ।।
ਜਦ੍ਯਪਿ ਜਗ ਦਾਰੁਨ ਦੁਖ ਨਾਨਾ। ਸਬ ਤੇਂ ਕਠਿਨ ਜਾਤਿ ਅਵਮਾਨਾ।।
ਸਮੁਝਿ ਸੋ ਸਤਿਹਿ ਭਯਉ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧਾ। ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਜਨਨੀਂ ਕੀਨ੍ਹ ਪ੍ਰਬੋਧਾ।।

चौपाई
ଭଲ ନ କୀନ୍ହ ତୈଂ ନିସିଚର ନାହା| ଅବ ମୋହି ଆଇ ଜଗାଏହି କାହା||
ଅଜହୂତାତ ତ୍ଯାଗି ଅଭିମାନା| ଭଜହୁ ରାମ ହୋଇହି କଲ୍ଯାନା||
ହୈଂ ଦସସୀସ ମନୁଜ ରଘୁନାଯକ| ଜାକେ ହନୂମାନ ସେ ପାଯକ||
ଅହହ ବଂଧୁ ତୈଂ କୀନ୍ହି ଖୋଟାଈ| ପ୍ରଥମହିଂ ମୋହି ନ ସୁନାଏହି ଆଈ||
କୀନ୍ହେହୁ ପ୍ରଭୂ ବିରୋଧ ତେହି ଦେବକ| ସିବ ବିରଂଚି ସୁର ଜାକେ ସେବକ||
ନାରଦ ମୁନି ମୋହି ଗ୍ଯାନ ଜୋ କହା| କହତେଉତୋହି ସମଯ ନିରବହା||
ଅବ ଭରି ଅଂକ ଭେଂଟୁ ମୋହି ଭାଈ| ଲୋଚନ ସୂଫଲ କରୌ ମୈଂ ଜାଈ||
ସ୍ଯାମ ଗାତ ସରସୀରୁହ ଲୋଚନ| ଦେଖୌଂ ଜାଇ ତାପ ତ୍ରଯ ମୋଚନ||

चौपाई
ପିତା ଭବନ ଜବ ଗଈ ଭବାନୀ| ଦଚ୍ଛ ତ୍ରାସ କାହୁନ ସନମାନୀ||
ସାଦର ଭଲେହିଂ ମିଲୀ ଏକ ମାତା| ଭଗିନୀଂ ମିଲୀଂ ବହୁତ ମୁସୁକାତା||
ଦଚ୍ଛ ନ କଛୁ ପୂଛୀ କୁସଲାତା| ସତିହି ବିଲୋକି ଜରେ ସବ ଗାତା||
ସତୀଂ ଜାଇ ଦେଖେଉ ତବ ଜାଗା| କତହୁନ ଦୀଖ ସଂଭୁ କର ଭାଗା||
ତବ ଚିତ ଚଢ଼େଉ ଜୋ ସଂକର କହେଊ| ପ୍ରଭୁ ଅପମାନୁ ସମୁଝି ଉର ଦହେଊ||
ପାଛିଲ ଦୁଖୁ ନ ହୃଦଯଅସ ବ୍ଯାପା| ଜସ ଯହ ଭଯଉ ମହା ପରିତାପା||
ଜଦ୍ଯପି ଜଗ ଦାରୁନ ଦୁଖ ନାନା| ସବ ତେଂ କଠିନ ଜାତି ଅବମାନା||
ସମୁଝି ସୋ ସତିହି ଭଯଉ ଅତି କ୍ରୋଧା| ବହୁ ବିଧି ଜନନୀଂ କୀନ୍ହ ପ୍ରବୋଧା||