चौपाई
કરહિ જાઇ તપુ સૈલકુમારી। નારદ કહા સો સત્ય બિચારી।।
માતુ પિતહિ પુનિ યહ મત ભાવા। તપુ સુખપ્રદ દુખ દોષ નસાવા।।
તપબલ રચઇ પ્રપંચ બિધાતા। તપબલ બિષ્નુ સકલ જગ ત્રાતા।।
તપબલ સંભુ કરહિં સંઘારા। તપબલ સેષુ ધરઇ મહિભારા।।
તપ અધાર સબ સૃષ્ટિ ભવાની। કરહિ જાઇ તપુ અસ જિયજાની।।
સુનત બચન બિસમિત મહતારી। સપન સુનાયઉ ગિરિહિ હારી।।
માતુ પિતુહિ બહુબિધિ સમુઝાઈ। ચલીં ઉમા તપ હિત હરષાઈ।।
પ્રિય પરિવાર પિતા અરુ માતા। ભએ બિકલ મુખ આવ ન બાતા।।

चौपाई
সক্তি সূল তরবারি কৃপানা৷ অস্ত্র সস্ত্র কুলিসাযুধ নানা৷৷
ডারহ পরসু পরিঘ পাষানা৷ লাগেউ বৃষ্টি করৈ বহু বানা৷৷
দস দিসি রহে বান নভ ছাঈ৷ মানহুমঘা মেঘ ঝরি লাঈ৷৷
ধরু ধরু মারু সুনিঅ ধুনি কানা৷ জো মারই তেহি কোউ ন জানা৷৷
গহি গিরি তরু অকাস কপি ধাবহিং৷ দেখহি তেহি ন দুখিত ফিরি আবহিং৷৷
অবঘট ঘাট বাট গিরি কংদর৷ মাযা বল কীন্হেসি সর পংজর৷৷
জাহিং কহাব্যাকুল ভএ বংদর৷ সুরপতি বংদি পরে জনু মংদর৷৷
মারুতসুত অংগদ নল নীলা৷ কীন্হেসি বিকল সকল বলসীলা৷৷
পুনি লছিমন সুগ্রীব বিভীষন৷ সরন্হি মারি কীন্হেসি জর্জর তন৷৷

चौपाई
করহি জাই তপু সৈলকুমারী৷ নারদ কহা সো সত্য বিচারী৷৷
মাতু পিতহি পুনি যহ মত ভাবা৷ তপু সুখপ্রদ দুখ দোষ নসাবা৷৷
তপবল রচই প্রপংচ বিধাতা৷ তপবল বিষ্নু সকল জগ ত্রাতা৷৷
তপবল সংভু করহিং সংঘারা৷ তপবল সেষু ধরই মহিভারা৷৷
তপ অধার সব সৃষ্টি ভবানী৷ করহি জাই তপু অস জিযজানী৷৷
সুনত বচন বিসমিত মহতারী৷ সপন সুনাযউ গিরিহি হারী৷৷
মাতু পিতুহি বহুবিধি সমুঝাঈ৷ চলীং উমা তপ হিত হরষাঈ৷৷
প্রিয পরিবার পিতা অরু মাতা৷ ভএ বিকল মুখ আব ন বাতা৷৷

चौपाई
सक्ति सूल तरवारि कृपाना। अस्त्र सस्त्र कुलिसायुध नाना।।
डारह परसु परिघ पाषाना। लागेउ बृष्टि करै बहु बाना।।
दस दिसि रहे बान नभ छाई। मानहुँ मघा मेघ झरि लाई।।
धरु धरु मारु सुनिअ धुनि काना। जो मारइ तेहि कोउ न जाना।।
गहि गिरि तरु अकास कपि धावहिं। देखहि तेहि न दुखित फिरि आवहिं।।
अवघट घाट बाट गिरि कंदर। माया बल कीन्हेसि सर पंजर।।
जाहिं कहाँ ब्याकुल भए बंदर। सुरपति बंदि परे जनु मंदर।।
मारुतसुत अंगद नल नीला। कीन्हेसि बिकल सकल बलसीला।।

चौपाई
करहि जाइ तपु सैलकुमारी। नारद कहा सो सत्य बिचारी।।
मातु पितहि पुनि यह मत भावा। तपु सुखप्रद दुख दोष नसावा।।
तपबल रचइ प्रपंच बिधाता। तपबल बिष्नु सकल जग त्राता।।
तपबल संभु करहिं संघारा। तपबल सेषु धरइ महिभारा।।
तप अधार सब सृष्टि भवानी। करहि जाइ तपु अस जियँ जानी।।
सुनत बचन बिसमित महतारी। सपन सुनायउ गिरिहि हँकारी।।
मातु पितुहि बहुबिधि समुझाई। चलीं उमा तप हित हरषाई।।
प्रिय परिवार पिता अरु माता। भए बिकल मुख आव न बाता।।

दोहा/सोरठा